________________
( १५१ )
ए जेम सघलुं दोहितुं रे, तेम संजम बे तेहवो ॥ बेठां बेठां उपन्यो रे, केम वैराग्य एहवो ॥ ढुंगा र भा ग्रीष्म रुतुने तावडे रे, अणुवाणे पगे फिरशो ॥ काय सुकोमल एहवी रे, केम गोचरी करशो ॥ हुं० ॥ १५ बावीश परिसह खाकरा रे, ते केम करी सदेशो ॥ जार महाव्रत पांचनो रे, केही विधें वदेशो ॥ हुं० ॥ ॥ १६ ॥ योग युक्तिनी योजना रे, योगेश्वरें तेने जाण ॥ मोहन विजयें पचासमी रे, वारु ढाल व खाणी ॥ हुं० ॥ १७ ॥ सर्व गाथा ॥ ॥ दोहा ॥
र रसिया रणमंडलें, पाढा न दिये पाय ॥ नि रति संयम पालवा, हाम तेणे न घलाय ॥ १ ॥ संयम तो सुरगिरि शिखर, उंचो अपरंपार ॥ तिहांथ की जे कोइ लडथड्या, मूला जमे संसार ॥ २ ॥ मटक विरागी होयतां, संयम तो न पलाय ॥ बाजीगरना नृपतिसम, राज्य कितो निवहाय ॥३॥ संयम सो हिलो जो हुवे, तो सहु पाले एम ॥ तरुण जाव संयम पणे, संय्यम ग्रहशो केम ॥ ४ ॥ बोली नमया सुं दरी, तिलूखो परिणाम ॥ संयम लेतां वारीयें, ए नहिं उत्तम काम ॥ ५ ॥ बालक बीहाव्यो रहे,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
