________________
મેહનચરિત્ર સર્ગ છો. ( १३७) एवमालोच्य सुमति-स्ततो राजपरिग्रहे ॥ निर्विकारमनाः सोऽनू-परनारीसहोदरः॥२३६॥ कौतुकेनैकदा सोऽगा-सनिकानां निवेशने ॥ तत्राहतो न केनापि प्रत्युतायं तिरस्कृतः॥१३॥ गालिप्रदानं कलहं बेदनं ताडनं तथा॥ कुर्वाणांस्तान्समालोक्य स तु गाढं व्यरज्यत ॥१३॥ विवेकान्मानसे चैवं व्यनावयदसौ कृती॥ द्यूतं हि धुरि सर्वेषां व्यसनानामधिष्ठितम् ॥१३॥ या किमुच्यतेऽनेन युधिष्ठिरनलादयः॥ विमम्बितास्तविउषा नात्र स्थयमपि दणम् ॥१४०॥ सुहृदेव विवेकेन द्यूतादेवं निवारितः॥
सुमतिर्व्यसनत्यागा-शझोऽनूदतिवल्लनः॥ २४॥ છે,” (૧૩૫) એ વિચાર કરીને રાણી ઉપર થયેલ મનને વિકાર તરત કાઢી નાંખી સુમતિ પરસ્ત્રીને પિતાની સગી બેન માફક માનવા साध्यो. (१३६) ये मते जवानोतुथीते, लुगारी २भતા હતા ત્યાં ગયે; પરંતુ તે ઠેકાણે કેઈએ પણ તેને આદર કર્યો નહીં, એટલું જ નહીં, પણ તેનો તે લોકોએ ઘણો તિરસ્કાર કર્યો. (૧૩૭) માંહોમાંહે ગાળે દઈ ઝઘડો કરી મારપીટ કરનારા તે લેકેને જોઈને સુમતિના મનમાં ઘણેજ વૈરાગ્ય ઉપજે. (૧૩૮) વિવેકથી તે ચતુર સુમતિએ મનમાં ચિંતવ્યું કે-“ધૂત ( જુગાર) એ સર્વ વ્યસન કરતાં મેટું છે. એમાં કોઈ જાતને સંદેહ નથી. (૧૩૯) અથવા એમાં શું વધારે કહેવાનું? એ ધૃતથી યુધિષ્ઠિર, નળ વિગેરે મોટા રાજાઓ પણ દુર્દશા પામ્યા. માટે ડાહ્યા માણસે ક્ષણમાત્ર પણ અહીં ઉભું રહેવું નહીં.” ( १४० ) भित्र विवे मेरीत सुमतिने धूतथी पार्यो, त्यारे व्य
