Mandir Vidhi

Author(s): Basant Bramhachari
Publisher: Akhil Bharatiya Taran Taran Jain Samaj

Page 9

जे सुद्ध दिस्टी संमिक्त सुद्धं, माला गुनं कंठ हृिदयं विरुलितं । तत्त्वार्थ सार्धं च करोति नित्वं, संसार मुक्तं सिव सौष्य वीर्जं ॥ १७ ॥ न्यानं गुनं माल सुनिर्मलेत्वं, संषेप गुथितं तुव गुन अनंतं । रत्नत्रयं लंकृत स स्वरूपं तत्त्वार्थ सार्धं कथितं जिनेन्द्रं ॥ १८ ॥
नीय पृच्छन्ति श्री वीरनाथं, मालाश्रियं मागंति नेयचक्रं ।
धरनेन्द्र इन्द्रं गन्धर्व जष्यं, नरनाह चक्रं विद्या धरेत्वं ॥ १९ ॥ किं दिप्त रत्नं बहुविहि अनंतं, किं धन अनंतं बहुभेय जुक्तं ।
किं तिक्त राजं बनवास लेत्वं, किं तव तवेत्वं बहुविहि अनंतं ॥ २० ॥ श्री वीरनाथं उक्तंति सुद्धं सुनु श्रेनिराया माला गुनार्थं ।
किं रत्न किं अर्थ किं राजनार्थं, किं तव तवेत्वं नवि माल दिस्टं ॥ २१ ॥ किं रत्न का बहुविहि अनंतं, किं अर्थ अर्थं नहिं कोपि कार्यं ।
किं राज चक्रं किं काम रूपं, किं तव तवेत्वं बिन सुद्ध दिस्टी ॥ २२ ॥
जे इन्द्र धरनेन्द्र गंधर्व जष्यं नाना प्रकारं बहुविहि अनंतं ।
,
ते नंतं प्रकारं बहुभेय कृत्वं, माला न दिस्टं कथितं जिनेन्द्रं ॥ २३ ॥
जे
सुद्ध दिस्टी संमिक्त जुक्तं, जिन उक्त सत्यं सु तत्त्वार्थ सार्धं । आसा भय लोभ अस्नेह तिक्तं, ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं ॥ २४ ॥ संमिक्तधारी बहुगुन समिद्धं ।
जिनस्य उक्तं जे सुद्ध दिस्टी, ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं मुक्ति प्रवेसं कथितं जिनेन्द्रं ॥ २५ ॥ संमिक्त सुद्धं मिथ्या विरक्तं, लाजं भयं गारव जेवि तिक्तं । ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं, मुक्तस्यगामी जिनदेव कथितं ॥ २६ ॥ जे दर्सनं न्यान चारित्र सुद्धं, मिथ्यात रागादि असत्यं च तिक्तं ।
ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं, संमिक्त सुद्धं कर्म विमुक्तं ॥ २७ ॥ पदस्त पिंडस्त रूपस्त चेत्वं, रूपा अतीतं जे ध्यान जुक्तं । आरति रौद्रं मय मान तिक्तं, ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं ॥ २८ ॥ अन्या सु वेदं उवसम धरेत्वं ष्यायिकं सुद्धं जिन उक्त सार्धं । मिथ्या त्रिभेदं मल राग षंडं, ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं ॥ २९ ॥ जे चेतना लष्यनो चेतनित्वं, अचेतं विनासी असत्यं च तिक्तं । जिन उक्त सार्धं सुतत्त्वं प्रकासं, ते माल दिस्टं ह्रिदै कंठ रुलितं ॥ ३० ॥ जे सुद्ध बुद्धस्य गुन सस्वरूपं, रागादि दोषं मल पुंज तिक्तं ।
धर्मं प्रकासं मुक्ति प्रवेसं, ते जे सिद्ध नंतं मुक्ति प्रवेसं
माल दिस्टं हिदै कंठ रुलितं ॥ ३१ ॥ सुद्धं सरूपं गुन माल ग्राहितं ।
जे केवि भव्यात्म संमिक्त सुद्धं, ते जांति मोष्यं कथितं जिनेन्द्रं ॥ ३२ ॥
॥ इति श्री मालारोहण नाम ग्रंथ जी श्री जिन तारण तरण विरचितं सम उत्पन्निता ॥