________________
૩૩ર છે
કુપક્ષકૌશિકસહસ્ત્રકિરણાનુવાદ વચનોનો અનુવાદક દેખાય છે. એથી કરીને તે અનુવાદને દૂર કરવા માટે કેટલીક યુક્તિઓ સૂત્રથી જ બતાવવા ગાથા કહે છે.
जं पुण कत्थवि पुत्थयलिहिअं दीसइ अ खरयरे गच्छे। सिरिअभयदेवसूरी तप्पट्टे वल्लहो लिहिओ॥७७॥
વળી જે કોઈપણ ઠેકાણે જુદા જુદા પાનાઓને વિષે અથવા તો નવીન થયેલા પ્રકરણો આદિને વિષે લખેલું દેખાય છે કે ખરતર ગચ્છમાં અભયદેવસૂરિ થયા. અને તેની પાટે જિનવલ્લભ થયા ઇત્યાદિ | ગાથાર્થ-૭૭ ||
- હવે તે લખેલાને જ સમર્થન કરતાં જણાવે છે.
तं खरयरवयणाणं, अणुवाओ भद्दयाणऽणाभोगा।
जह कल्लाणगछटुं, कत्थवि कप्पस्स वक्खाणे॥७॥
તે ખરતરના વચનોનો અનુવાદ એટલે કે ખરતરોનું જે બોલવું છે તેના અનુવાદરૂપે, નહિ કે તાત્ત્વિકરૂપે! કારણ કે અનાપ્ત એવા માણસોનું જે વચન હોય અને તેનો જે અનુવાદ કરવો એ અતાત્ત્વિક કહેવાય. અનુવાદ કોનાવડે કરીને કરાયો? કે જૈન પ્રવચનને વિષે ઉપયોગ નહિ રહે છતે અકુટિલ એવા આત્માઓ વડે “આ પણ સાચું બોલનારા હશે?' એ પ્રમાણેનો સરલ મતિઓનો આશય હોય છે. અને તેવા સરલમતિવાળા પ્રાયઃ બધાને સરલ જ જુએ છે કહેલું છે કે :
સરાતિઃ સરતમતિઃ સરતાત્મા સરત્નશીનસમ્પન્નઃ |
सर्वं पश्यति सरलं, सरलः सरलेन भावेन ॥१॥ સરલગતિ-સરલમતિ-સરલશીલ સંપન્ન એવો સરલ આત્મા, સરલભાવે કરીને બધું જ સરલ જુએ છે.” એ પ્રમાણેનું વચન હોવાથી. અસત્યવચનના અનુવાદમાં દષ્ટાંત જણાવે છે. જેવી રીતે કલ્પપર્યુષણા=કલ્પવ્યાખ્યાનમાં કોઈક ઠેકાણે છ કલ્યાણકનો ઉલ્લેખ થયેલો છે. તે ખરતરે કરેલા “સંદેહ વિષૌપધી ગ્રંથમાં કરેલી વાતનો જ અનુવાદ છે અને એ અનુવાદ, પંચાશક આદિ ગ્રંથોમાં અનુપયોગથી થઈ ગયો છે | ગાથાર્થ-૭૮ | હવે આવા પ્રકારનો અનુવાદ કેવી રીતે થઈ જાય? એવી રીતની પારકાની શંકાને દૂર કરવા માટે દૃષ્ટાંત સ્વરૂપ જણાવે છે.
पढमंगदीविआए उज्जोअणसूरि खरयरे गच्छे ।
लिहिअं दटुं सरलो को ण भासिज्ज अणुभासं? ॥७६॥ પહેલા અંગની દીપિકામાં એટલે કે ખરતરોએ કરેલ આચારાંગ સૂત્રની દીપિકાની પ્રશસ્તિમાં “કલ્યાણના ભાજન સમાન એવો ખરતર ગ૭ છે. તેને વિષે ગુણોથી યુકત અને નિષ્પાપ ગુરૂઓ
