________________
૪૪૦
કુપક્ષકૌશિકસહસ્ત્રકિરણાનુવાદ महासुअखंधमहिजित्ताणं पुणो इरियावहिअं अहीए ?, गोअमा! जे एस आया गमणागमणाइपरिणामपरिणए. अणेगजीवपाणभूअसत्ताणं अणोवउत्तपमत्ते संघट्टणअवद्दावणक्लिामणं काऊण अणालोइअअपडिक्ते चेव असेस कम्मक्खयट्ठयाए किंची चिइवंदणसज्झाणाइएसु अभिरमेजा तया से एगग्गचित्ता समाही भवेजा न वा, जओ णं गमणागमणाइअणेगअण्णवावारपरिणामासत्तचित्तयाए केइ पाणी तमेव भावंतरमच्छिड्डिअ अट्टदुहट्टज्झवसिए किंचि कालं खणं विरत्तेजा, ताहे तं तस्स फलेण विसंवएजा, जया उण कहिंचि अण्णाणमोहमायादोसेण सहसा एगिदिआणं संघट्टणं परिआवणं वा कयं हवेजा तया य पच्छा हा हा हा दुटु कयमम्हेहिति घणरागदोसमोहमिच्छत्तण्णाणंधेहिं अदिट्ठपरलोगपञ्चवाएहिं कूरकम्मनिग्धिणेहिंति परमसंवेगमावण्णे सुपरिप्फुडं आलोइत्ताणं निंदित्ताणं गरहित्ताणं पायच्छित्तमणुचरित्ताणं निस्सल्ले अणाउलचित्ते असुहकम्मक्खयट्ठा किंचि आयहिअं चिइवंदणाइ अणुट्टेजा तया तयढे चेव उवउत्ते से हवेजा, जया तस्स णं परमेगग्गचित्तसमाही हवेजा तया चेव सव्वजगजीवपाणभूअसत्ताणं जहिट्ठफलसंपत्ती हवेज्जा, ता गोअमा! अपडिक्वंताए इरिआवहिआए न कप्पइ चेव काउं किंचिवि चिइवंदणसज्झाणाइअं फलासायमभिक्खुगाणं एएणडेणं गोअमा! एवं वुच्चइ-जहा णं गोअमा ! ससुत्तोत्थोभयं पंचमंगलं थिरपरिचिअं काऊण तओ इरियाविहिअं अज्झीए, से भयवं कयराए विहीए तमिरि आवहिअमहीए! गोअमा! जहा णं पंचमंगलमहासुअक्खधंति (१६-२०)”
ઉત્તર “હે ભગવન્! યથોકત એવા વિનય અને ઉપધાનપૂર્વક પંચમંગલ મહાશ્રુતસ્કંધ ભણ્યા પછી પૂર્વાનુપૂર્વીએ--પશ્ચાનુપૂર્વીએ અને અનાનુપૂર્વીએ સ્વર-વ્યંજન--માત્રા-બિંદુ--પદ અને અક્ષરથી વિશુદ્ધ એવી રીતે મોટા પ્રબંધ કરીને સ્થિર પરિચિત કર્યા બાદ સૂત્ર અને તેના અર્થને જાણ્યા પછી શું ભણવું જોઈએ?”
ઉત્તર :-- હે ગૌતમ! ઇરિયાવહિયં ભણવી જોઇએ. પ્રશ્ન--હે ભગવંત! ક્યા હેતુવડે કરીને આપ આ પ્રમાણે કહો છો કે--“પંચમંગલ મહાશ્રુતસ્કંધ ભણ્યા બાદ ઇરિયાવહિયં ભણવી જોઈએ?''
ઉત્તર :--હે ગૌતમ! જે આત્મા, ગમન-આગમન આદિ પરિણામમાં પરિણત થયો છતો અનુપયોગ અને પ્રમાદેના યોગે કરીને અનેક પ્રકારના જીવ-પ્રાણ–ભૂત અને સત્ત્વોનો સંઘટ્ટો કરે અને અપદ્રાવણ કરે, કિલામણા કરે, અને તે કર્યા પછી તેની આલોચના કર્યા સિવાય અથવા તેની શુદ્ધિ કર્યા સિવાય જ જો અશેષ કર્મક્ષયને માટે જે કાંઈ ચૈત્યવંદન–સ્વાધ્યાય આદિ કૃત્યોમાં રમણ કરે. અને એકાગ્ર ચિત્તવાળો થાય. ત્યારે તેને ચિત્તસમાધિ થાય અથવા ન થાય. જેથી કરીને ગમન આગમન આદિ અનેક વ્યાપાર (કાર્યો) પર પરિણામ આસક્ત ચિત્તવડે કરીને કેટલાક પ્રાણીઓ તે જ ભાવાંતરને છોડ્યા સિવાય આર્ત–દુઃખારૂં અધ્યવસાયવાળા થયા છતા કેટલોક કાળ અથવા ક્ષણ તેથી વિરક્ત થઈ જાય (ચત્યવંદનાથી) ત્યારે તેના ફળમાં વિસંવાદી બને.
અને જયારે કોઈપણ પ્રકારે કરીને અજ્ઞાનમોહ-માયા-લોભ કે દ્વેષ આદિ વડે કરીને સહસાત્કારે એકેન્દ્રિય આદિ જીવોનો સંઘટ્ટો કે પરિતાપન આદિ કર્યું હોય થઈ ગયું હોય. ત્યાર પછી
નિબિડ એવા રાગ, દ્વેષ, મોહ, મિથ્યાત્વ, અજ્ઞાનતામાં અંધ એવા અને પરલોકનો
