Kalyan 1953 02 Ank 12

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 5

બંધુઓ ! અંતર્મુખતા કેળવે.
શ્રી મક્તલાલ સંધવી. સંસારના સર્વ ગ્રન્થમાં શિરમણિ એવા અનંતગણ વૈભવશાળી અંતરની દુનિયા છે, જીવનગ્રન્થના પાને-પાને આલેખાયેલાં ગંભીર અને અંતરની દુનિયાને તે વૈભવ બહારની સત્યને અવેલેકવા માટે હે માનવબંધુ ! તું દુનિયાના વૈભવ જે ક્ષણજીવી નહિ પરંતુ અંતમુખત કેળવ.
શાશ્વત સનાતન છે. પરંતુ આજે આપણે વિજ્ઞાનના આ ઝડપી યુગની ઝપટમાંથી બધા શાશ્વત-વૈભવની તે દુનિયાને છેડીને * ઉગરવા માટે પ્રત્યેક સ્ત્રી-પુરુષે પિતાના રેજના ઈન્દ્રિયોને એશ બક્ષતા બહારની દુનિયાના જીવનમાં આત્મનિરીક્ષણુને અવશ્ય ગૂંથી લેવું વૈભવે માણવામાં અણમલ જીવનધન લૂંટાવી જોઈએ કે જેથી કરીને ભૌતિક જગતના” રહ્યા છીએ. રંગરાગ જોઈને ઘડીભરને માટે ડોલાયમાન આ સંસારમાં આજે જે ભારોભાર બની જતા મનને મજબૂત બનાવવાની જરૂરી અશાંતિ અને કડવાશ ફેલાઈ રહ્યાં છે, તેનું તાલિમ મળતી રહે.
* મૂળ કારણ તે એ જ છે કે, દરેકને પોતાને દિવસભર મહેનત-મજુરી કરીને, રજની મનગમતા સંસારની રચના કરવા જેટલું પટાણે નિદ્રાખેળે ઢળતાં પહેલાં આજના ઘણા દ્રવ્ય મળતું નથી. આ દુનિયાને આજના માનવે મનને હળવું કરવા માટે વર્તમાનપ- બધા ઝગડા ભૈતિક રંગરાગ પૂરતા જ છે. ગેનું કે એવા જ હળવા સાહિત્યનું વાંચન- શાણા રાજનીતિ વાતે ભલે “વિશ્વશાંલિ' કરે છે અને પછી સૂઈ જાય છે. પરંતુ અને “માનવ કલ્યાણની કરતા હોય, પરંતુ તેમની તે રીત બરાબર નથી. કારણ કે અંતરમાં તે તેઓ પણ એજ ઝંખતા હોય નિદ્રાળે ઢળતાં પૂવે નિદ્રિત જીવનને છે કે, સંસારની સઘળી સમૃદ્ધિ મારા દેશમાં નિર્મળ અને પ્રફુલ્લ બનાવી શકે તેવા ઠલવાય. અને હું મારી પ્રજાને સુખી કરું. પ્રકારના જ સૂત્રનું રટણ કરવું જોઈએ કે જેને માનવતાનું ગળું ઢંપાવી રહેલા આ કારણે મનને થાક ઉતરે અને રેમમે ભૌતિક્તારૂપી પિશાચને કબજે કરવાને સાચે આનંદની લહેર ફરી વળે. નિદ્રા પૂર્વે જે માર્ગ એકજ છે અને તે જીવનને આત્મમાનવી પોતાના દિવસના કાર્યોનું - સૂફમ નિરીક્ષણ દ્વારા પ્રગટતી આત્મપ્રભા વડે સમૃદ્ધ અવલોકન કરી લેવાની ટેવ પાડે તે તેના બનાવી, ભૌતિકબળના અવાસ્તવિક મૂલ્યાં હાથે દિવસ દરમ્યાન થતાં ઘણાં અપકૃત્ય કનને મીટાવી દેવાં. અટકી પડે. કારણ કે સૂક્ષ્મ અવલોકનને એક કેડીની કિમતની વસ્તુ મેળવવા પરિણામે જન્મતી સ્વધર્મ પ્રત્યેની જાગૃતિ માટે માનવી, ધર્મના અને ઈશ્વરના સોગંદ : માનવીને બીજા દિવસે પ્રથમના કરતાં વધુ ખાય ત્યાં ભૌતિકબળોનું જે શાસન સ્થપાય .
ગ્ય રતે જવા પ્રેરે છે અને સમાજને એ કે બીજું કંઈ થાય ? પરાકાષ્ઠાએ પહોંચેલા રીતે એક આદર્શ માનવની ભેટ મળે છે. આપણાં બહિમુખ-જીવનને જ આપણે આત્મ • આપણે બધા બહારની દુનિયાના જે વૈભવ શાસન નીચે નહિ લાવી શકીએ તો આપણે જોઈને અંજાઈ જઈએ છીએ, તેના કરતાં સર્વનાશ થઈ જશે. કારણ કે જીવનનું
* *
-