________________
: ૬૦૮ : દી; તું તે શું પણ આખું જગત પણ કેઈના વગેરે મેહક અને લાલચનાં વચને બોલતી ચમત્કારથી અંજાઈ જઈ ઝૂકી પડે, વાહ વાહ નાગિલને સ્પર્શ કરવા નજીક આવતાં અગ્નિને પૂકારે, છતાં એને વિતરાગ દેવ, ત્યાગી સુસાધુ સ્પશર થવાના ભયે જેમ દૂર ખસી જાય તેમ અને વીતરાગે પ્રરૂપેલ ધમ ઉપરની શ્રદ્ધાથી પરસ્ત્રીના સ્પશના ભયથી દૂર ખસી ગયે કોઈ ડગાવી શકે એમ નથી. આ સાંભળી અને કહેવા લાગ્યું કે, “ઉભયલેકમાં દુખને નાગિલના હર્ષને પાર નથી. મુનિરાજ પાસે આપનારું એવું પાપકર્મ હું કરનાર નથી.” પરસ્ત્રીગમન વિરમણને નિયમ લીધો. ઘેર એ અડગ નિશ્ચય જોઈ વિદ્યાધરી ગુસ્સે થઈ આવ્યું. નંદાને બધી વાત કરી જુગાર આકાશમાં જઈ ભયંકર તપેલે લોઢાને ગળે વગેરે અનાચારને સર્વથા ત્યાગ અને પરસ્ત્રી- વિકુવી બેલવા લાગી; “હજુ માની જા, નહિતર ગમનવિરમણને નિયમ પતિને સાંભળી. આ ગળે હમણાં ફેંકી તને બાળી મારી હર્ષમાં આવી જઈ, નંદાએ કહ્યું “સ્વામી ! નાખીશ.” આજે મારી વીતરાગદેવ ઉપરની ભક્તિરૂપી નાગિલ પણ ગભરાયા વગર કહેવા લાગે, અમૃતના સિંચનથી પૂણ્યરૂપી વૃક્ષને ફળ આવ્યું “હે વિદ્યાધરી ! હું મૃત્યુથી ડરતે નથી પણ તે બધે ગુરુદેવને જ પ્રભાવ છે. મારે જે પરસ્ત્રીના નિયમના ભંગરૂપી પાપથી ડરું છું. દી જોઈ હતું તે તમારામાં આવી ગયે નિયમભંગ કરી જીવવાની ઈચ્છા નથી, નિયમ જોઈ મારા હર્ષને પાર નથી. ત્યારબાદ પાળતાં મૃત્યુ આવે તેની પરવા નથી, એમ નાગિલ પણ દરરોજ જિનપૂજાદિક ધાર્મિક બેલી નવકારમંત્રનું સ્મરણ કરવા લાગ્યો. કાર્યો કરવા લાગ્યું.
ગળે ફેંકા પણ નિષ્ફલ ગયે, વિદ્યા" સતી નંદા પોતાના પિતાને ત્યાં ઓચ્છવ ધરી હતાશ થઈ અદશ્ય થઈ અને થોડા પ્રસંગે ચાર–આઠ દિવસ માટે ગઈ. એક સમય બાદ નંદાનું રૂપ કરી વિદ્યાધરી નંદાના વખત નાગિલ પિતાના મકાનની અગાસીમાં જેવા સ્વરપૂર્વક અગાસીનું બારણું નાગિલ સુતો હતો ત્યારે આકાશ માગે વિમાનમાં પાસે ઉઘડાવ્યું. નાગિલે નંદાને જોઈ પૂછયું જતી વિદ્યાધરીના જોવામાં આવ્યું. નાગિલના અત્યારે રાત્રે પિતાને ત્યાંથી કેમ આવી. કૃત્રિમ રૂપથી આકર્ષાઈ વિકારી બની નાગિલ પાસે નંદાએ કહ્યું, ‘વિરહાગ્નિ શાંત કરવા. વગેરે આવી પ્રાથના કરતી કહેવા લાગી, “હે સુંદર ! બેલી નજીકમાં આવતાં નાગિલે વિચાર કર્યો કે તું મારો સ્વીકાર કરી મને શાંત કર. હું તને મારી નંદા આવી વિષયભુખી હોય નહિ નૃત્ય અને સંગીતથી પ્રસન્ન કરીશ. હું વિદ્યા- કે જે રાત્રે પિયરથી આવે. છતાં ખાત્રી કરવા ધરપતિ હંસરાજાની સ્ત્રી અને ચંડ નામના એકદમ બેલી ઉઠે કે, “ખરી નંદા હોય વિદ્યાધરની લીલાવતી નામની પુત્રી છું. સ્વામીને તે તરત આવી જાઓ અને બનાવટી હોય તો વિયેગવાળી એવી મને તારૂં જ શરણ છે, તારા ત્યાં જ થંભી જાઓ” બસ એ છેટલા વાગ્યે સંગથી હું ખરેખર લીલાવતી બનીશ, નહિતર માયાવી નંદા ત્યાંજ સ્થંભી ગઈ. વિદ્યાધરીએ મારે અગ્નિનું શરણ છે. વળી મારા પતિ તથા ખરૂં રૂપે પ્રગટ કરી ક્ષમા માગી, એટલે નાગિલે પિતાના રાજ્યનાં રહસ્યને હું જાણું છું, તેથી પણ સમજાવી કહ્યું “ ઉત્તમકુળમાં ઉત્પન્ન વિદ્યાઓના બળે તે પણ તને જીતાવી આપીશ. થયેલી એવી તારે પરપુરુષના સ્પર્શરૂપી
