Jain Shasan 2002 2003 Book 15 Ank 01 to 21

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 10

as pepepepepepepeppep@pengopepopepapapapan So dddddddddddddasa Bagasala
સા. સુરેન્દ્રપ્રભાશ્રીજીમ. શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડીક) વર્ષ:૧૫ -- અંક:૬ તા. ૧૯-૧૧-૨૦૦૨ લE
થિઈ
do do doloded Weddolde popopogo2cpcec99
કી નવા અવતાર પામવાનો લોભ જાગ્યો. વળતી જ ! આવ્યો. એને પેલો લોભી વાંદરો ખૂબ જ ગમી ગયો.
કુદકો મારી તેઓ વંજુલના ઝાડ પર પહોંચી ગયાં | મદારીને તો વાંદરાઓ પકડતાંય આવડે ને ખેલાવતાંય અને ત્યાંથી બીજો એક કુદકો મારીને સરોવરમાં પડ્યાં. | આવડે. મદારીએ વાંદરાને પકડી લીધો અને એને
| વીજળીની ઝડપે એ વાંદરો-વાંદરી મનોહર | જાતજાતના ખેલ પણ શિખવી દીધા. મદા ના માંકડા 48 નવ દેહ પામી ઉપર તરી આવ્યાં. વાંદરાને નરનો ને | તરીકે એ જાતજાતના ખેલ ખેલીને લોકોને ખુશ કરવા
liદરીને નારીનો દેહ મળ્યો. બન્નેના આનંદનો પાર | લાગ્યો. ભાગ્ય જોગે આ મદારી એક દિવસ માં વાંદરી [ રહ્યો.
સ્ત્રી બનીને રાજારાણી તરીકે લઇ ગયો. એ જ રાજાની T કહેવત છે કે – લાભથી લોભ વધે ! પશુના | સભામાં જઇ પહોંચ્યો. વાનરીમાંથી મા વી બનેલી
ળિયામાંથી માનવના ખોળિયાનો લાભ થતાં જ એ | રાણી તે પણ સભામાં આવેલ. વાનરીમાંથી માનવી dછે 'નર પુરુષનો લોભ વધ્યો. એને હવે માનવમાંથી દેવ બનેલી રાણીની નજર વાનર પર પડી અને અને પોતાના
નવાની ઈચ્છા થઈ. એથી એણે પોતાની પત્નીને કહ્યું: | પતિ તરીકે ઓળખી ગઈ. વાનરની પણ એક દશા હતી: ૨ 9િ nલ, હજી એકવાર ફરી રારોવરમાં ઝંપલાવીએ, અને ગે પણ રાણીને જોતા જ ઓળખી લીધી હતી. એનું
પણરામાંથી દેવ બનીએ ! પતિની વાત સાંભળીને મન એને ભેટવા તલપાપડ બની રહ્યું હતું. એથી એ
ત્નીએ કહ્યું: લોભ પાપનો બાપ છે. લોભને થોભન વારંવાર રાણી તરફ ઘસવા લાગ્યો. એ જોઈ રાણીએ એને d) d (ય. લોભાથી માણસનો સર્વનાશ થાય છે. માટે આપણે શિખામણ આપતાં કહ્યું કે હેવાનર! હવે મને મળવાની
શમાંથી માગરા બન્યા એ જ ઘાયું છે. હવે વધુ લોભ ખોટી આશામાં દોડાદોડ શાને કરે છે ? : વે એ નારો
વો રહેવા દો. વધુ લોભમાં લપેટાશો તો આ માનવ- પ્રયત્ન સફળ થવાનો નથી. તને નડી છે તારી પોતાની Gણ મોળિયું મળ્યું છે એનેય ખોઈ બેરાશો.
ભૂલ! તને નડ્યો છે તારો પોતાનો જ લે ! જો તે I ૦પણ શાંગી પત્નીની આ હિત શિખામાગ | લોભાંધ બનીને રારોવરમાં ફરીથી પડવાની ભૂલ ન કરી 3 માં પતિએ કાને ન ધરી. લોભમાં ને લોભમાં જ | હોત તો તારી આવી દુર્દશા ન જ થઈ હોત ! આપાગી છું માગે તો ઝાડ ઉપરથી ફરી રારોવરમાં ઝંપલાવી દીધું! | ભૂલનું ફળ આપાગે ભોગવવાનું જ છે. હવે મુજબનો
નીદખતી જ રહી અને એનો પતિ પાછો વાનર બનીને | દેશકાળ છે એ મુજબ જ વાત છે, એમાં ડહાપણ
કદાકુદ કરવા મંડી પડ્યો. વાંદરાના પસ્તાવાનો હવે | છે. બાળકો ! આ વાંદરાના દાંતથી તમે સારી રીતે વિ પર ન રહ્યો. પગ અબ પરતાપે ક્યા, જબ ચીડિયાં ગુન | સમજી શક્યા હશો કે વધારે લાભ મેળવવાનું ઈચ્છાથી ક ખેત?
વાંદરો કેવો અનર્થનો ભોગ બન્યો અને કીમતી મનપાનું વાંદરી- સ્ત્રીનું ભાગ્ય જોર કરતું હતું. એ માનવ | પામવા છતાં એ ખોઈ નાખવાને કારણે એને કેટલું મોટું ળિયું ખોઈ બેઠેલા પોતાના પતિના લોભ પર આંસુ નુકશાન નમવું પડ્યું! બરા! તો એવી જ તે રાત્રસારી રહી હતી, એટલામાં જ એક રાજા ત્યાં આવી ચડ્યો. | પાઠમાં અારો-કાનો માત્ર મીંડ આદિ વધારે બોલવામાં
આ સ્ત્રીનાં રૂપ પર ઓવારી ગયો. એણે દયાર્દ્ર હૃદયથી આવે તો ઘણો મોટો અનર્થ થઇ જાય છે. માટે જરા પાગ Bરનાં આંસુ લુછમાં. નેહથી એને સાથ આપ્યો. એને | વધઘટન થાય એની કાળજીપૂર્વક ધાર્મિક સૂત્રોનું પઠનમિથે મથી પોતાની પટ્ટરાણી બનાવી દીધી.
પાઠન કરવું જોઇએ. ‘અધિકસ્ય અધિક ફલ' એ સૂત્રનો થોડા દિવસ પછી એ જંગલમાં એક મદારી | ઉપયોગ અહીંન થઈ શકે. શિol GeoG[લિ@][2][T[DG]@[2][2][, [2]GLOGI@GLOGGL@G[@Gણ GિLOG@@
ACBGBaba Da Da DodoBD D BD S BOUQUOTQDabab
Nodododododododododododododdodidade speegpeppeppepape2999papapapapappapoppepodepepepenge
gિela SaaBaalaBaa
JOUW HUWOUD
dodou હિdGdSMS