Jain Saiddhantik Shabdaparichay

Author(s): Sunandaben Vohra
Publisher: Gunanuragi Mitro

Page 398

તૈજસ
ન હોય.
શબ્દકોશ
૩૭૭ તીર્થના સ્થાપક.
નો સપાટ ખૂણો. તીર્થોદક: પવિત્ર નદી-સરોવરનું પાણી. સૂપઃ ઘી. તીસ: ઇચ્છા.
તૂષઃ કપડાની કો. તીણું : કારમું, ભયાનક ' તૂષ્પીભાવ: મૂંગા રહેવું એ. તુચ્છ : મામૂલી, ક્ષુદ્ર, હલકું. નિંદાપાત્ર. તૃણમય: ઘાસ જ પથરાયું હોય તેવી તુચ્છકર્મ: ફલપ્રાપ્તિની ઇચ્છાવાળું હલકી ભૂમિ. કાર્ય.
તૃણવત્ઃ ઘાસ જેવું હલકું, જેનું મૂલ્ય તતંગઃ એક પ્રકારનું જૂઠાણું. કુતૂહલ કરે તેવું ધાંધલ.
તૃણશય્યા: ઘાસની બનાવેલી પથારી. તુરંગ: ઘોડો. તુરંગ મનના ઘોડા. (સંથારો) (તુલંગ)
તૃપ્ત : સંતોષી. તુરિયાવસ્થા: જન્મ-મરણ વટાવીને તૃષા તરસ, પિપાસા. પ્રાપ્ત થતી દશા. (તુરિય) આત્મા તૃષાર્તઃ તરસથી પીડાયેલો.
સાથે એકતા. તરીય પદ. તૃષ્ણા : લાલસા, કામના, વાસના, તુલના: સરખામણી સમાનતા.
ઇચ્છા. તુલા : ત્રાજવાની દાંડી.
તેઉકાય: અગ્નિનો જીવ. તુષઃ (તૂસ) ફોતરા. કણસલું. તેજસ શરીર : શરીરને કાંતિ આપનાર, તુષાર : ઝાકળ, ઓસ, હિમ, બરફ. આહારને પચાવનાર. તુષારગિરિ: બરફથી ઢંકાયેલો પર્વત. તેજોદ્વેષઃ અન્યનો ઉત્કર્ષ સહન ન તુષ્ટ: પ્રસન.
થાય તે. તુંગાર: ઉત્તમ પ્રકારનાં મકાનો, તેજોમહારીઃ તેજને હરી જનારું. પ્રસાદો.
તેજોલેશ્યા: તપ દ્વારા ઉત્પન્ન થતી તુંડ: માથું, મોટું, ચાંચ, સૂંઢ, મગજ, શક્તિ, જેના દ્વારા શાપ આપીને
ભેજુ વગેરે. મિજાજી. ગુસ્સાવાળો અન્યને બાળી શકાય. સ્વભાવ.
તેરાપંથ : તેર શ્રાવકોને લઈ ઉપાશ્રયને તૂક ટૂક) પદ્યમાં ગાઈ શકાઈ તેવી બદલે અન્યત્ર પૌષધ કરવાની એક કડી.
સંજ્ઞાવાળો. તેના અનુયાયી. સૂત: જૂઠાણું, બનાવટી, ગપ, પ્રપંચ. સ્થાનકવાસી જૈન સંપ્રદાયને તૂતક: આગબોટ, વહાણ, જહાજ, મળતું.
વગેરેનો મથાળાના આગળ ભાગ- તૈજસ: રાજસ અવસ્થામાં થતો