________________
ए
चंदराजानो रास. रे! सुंदरी रूदती थकी, रंगनंग कर्ये केम ॥
शी चिंता ने कहे मुखे, जाणुं कांश्क जेम ॥२॥ अर्थ ॥ हे सुंदरी तुं रूदन करीने रंगनो जंग केम करे ले ? तारे शी चिंता ? ते मने कहे, ते कांक मारा जाणावामां आवे ॥२॥
वीरमती निसुणी वचन, निरखे जंचो जाम ॥
शुक दीगे सोहामणो, वचन रसिलो ताम ॥३॥ अर्थ ॥ ते सांजली वीरमतीए लंचुं जोयु, त्यां रसिक वचन बोलनारो ते सुंदर शुक जोयो. ॥३॥
नृप प्रेमदा अचरज लही, कहे वचन बहुनांत ॥
शु तुं पूजे पंखिया, मुज मनडानी वात ॥४॥ अर्थ ॥ राजप्रमदा वीरमती आश्चर्य पामीने बहु ब्रांतिथी वचन बोलीके, हे ! पंखिडा, तुं मारा मननी वात केम पुढे जे ? ॥४॥
फल नदी पदी लघु, अंबर चारी एक ॥
वनवासी तिर्यंच तुं, कहेवाये अविवेक ॥५॥ अर्थ ॥ वली तुं एक फल खानारो, अने आकाशमा उमनारो, एक लघु पदी बुं; वली तुं वनमा रहे नार अविवेकी तिर्यंच पक्षी कहेवाय. ॥ ५॥
मुख नांगे जो तुज थकी, तोको कहिये गुह्य ॥
जण जण आगल ते कहे, जे को होय अबुध ॥६॥ अर्थ ॥ जो ताराथी मुख लागे तेम होय तो हुं मारी गुह्य वात कहुं. जे कोश् अबुध-अज्ञानी होय ते प्रत्येक जन आगल पोतानी वात कह्या करे . ॥६॥
तव शुक त्रटकीने कहे, राणी किम पोमाय ॥
जे जे पंखीथी हुवे, ते नरथी नवि थाय ॥ ७ ॥ __ अर्थ ॥ पड़ी शुक पदीये ताटकीने कयु के, हे ! राणी केम शंका लावे ? जे जे काम पंखीथी होय ते माणसथी अतुं नश्री. ॥ ७॥
॥ ढाल ठी॥
॥ चांदलियानी देशी ॥ कहे राणी रे रे सूडा, एम बोल म बोलो कूमा ॥ नरथी पंखी केम रूमारे, रंगीला ॥ तव विबुध वचन शुक बोले, राणीना श्रु
ति पट खोले ॥ कहो पंखीने कोण तोले रे ॥ रंगीला ॥१॥ अर्थ ॥ राणीये कडं के,हे शुक, एवं कुठं बोल नहीं ! माणसथी ते पंखी केम उत्तम होय?ते सांजली शुक एवां विपत्ता नरेखां वचन बोल्यो. जे सांजली राणीना श्रवण पट खुली गया. तेणे कयं के जगत्मां पदीनां जे कोण ?
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
