Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 01

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust

Page 302

२८२ श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक २.-उद्देशक ५. अदरसामते गमणागमणाए पडिकमइ, एसण-मणेसणं आलो- भगवन् गौतम जोइए तेटली-पूरती-भिक्षा मेळवीने, राजगृह एइ, आलोएता भत्त-पाणं पडिदसेइ, समणं भगवं महावीर जाव-एवं नगरथी बहार नीकळी, धीरे धीरे यावत् ईर्यासमितिने शोधता वदासिः-एवं खलु भन्ते । अहं तु भेहिं अब्भणनाए समाणे रायगिहे शोधता गुणशिलक चैत्य तरफ श्रमण भगवंत महावीरनी पासे नयरे उच्च-नीअ-मज्झिमाणि कलाणि घरसमदाणस्स भिक्खाय- आया, आवान त
आव्या, आवीने तेओनी पासे रही जवा आववा संबंधी अतिचारोनुं
चिंतन कयु, भिक्षा लेतां लागेला दोषोनुं आलोचन कर्यु, पछी रियाए अडमाणे बहुजणसई णिसामेमि, “एवं खलु देवाणुप्पिया! -
लावेलो आहार अने पाणी श्रमण भगवंत महावीरने देखाड्यो भने तुंगियाए नयरीए बहिया पुप्फवईए चेइए' पासापचिज्जा थेरा
पछी तेओ (भगवान् गौतम ) आ प्रमाणे बोल्या केः-हे भगवन् ! भगवंतो समणोवासएहिं इमाई एथारूवाइं वागरणाई पुच्छिआ:- ज्यारे हैं आपनी अनुमति मेळवी राजगृह नगरमा उच्च, नीच अने संजमे णं भन्ते । किंफले, तवे किंफले? तं चेव जाव-सचे णं मध्यम कळमां भिक्षा लेवानी विधिपूर्वक भिक्षा लेवाने फरतो हतो एसमढे, णो चेव णं आयभाववत्तव्वयाए."
त्यारे में घणा माणसोने मोढेथी आ प्रमाणे सांभळ्यु के:-हे देवानुप्रिय! तुंगिका नगरीथी बहार पुष्पवती नामना चैत्यमा पार्श्वनाथना शिष्यो स्थविर भगवंतो पधार्या हता अने त्यांना श्रागकोए तेओने आ प्रकारना प्रश्नो पूछया हता केः-हे भगवन् ! संयमनुं फळ शुं छे ? अने तप, फळ शुं छे ? (ए बधु पूर्व प्रमाणे कहे अने) यावत्-ए. वात साची छे माटे कही छे, पण अमारी बडाइने लीधे नथी कही."
तं पभ णं भन्ते । ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं तो हे भगवन् ! शुं ते स्थविर भगवंतो ते श्रमणोपासकोने एवा इमाई एयारूवाई वागरणाई वागरेत्तए ? उदाह अप्पम ? समिआ प्रकारनो जवाब देवा समर्थ छे ! के असमर्थ छे ? हे भगवन ते गं भन्ते । ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं इमाई एयारू.
. स्थविर भगवंतो ते श्रमणोपासकोने एवा प्रकारनो जवाब देवाने
अभ्यासवाळा छ ? के अनभ्याली छे ? हे भगवन्! ते स्थविर भगबाई वागरणाई बागरेत्तए ! उदाहु अस्समिआ ? आउजिया ण तो ते श्रमणोपासकोने एवा प्रकारनो जवाब देवाने उपयोगवाळा भन्ते । ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं इमाई एयारूवाई ? के उपयोग विनाना छे? हे भगवन् ! ते स्थविर भगवंतो वागरणाई वागरेत्तए ? उदाहु अणाउज्जिया ? पलिउजिया णं ते श्रमणोपासकोने (हे आर्यो! पूर्वना तपवडे, पूर्वना संयमवडे, भन्ते । ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयाणं इमाई एयारूवाई कर्मिपणाथी अने संगिपणाने लीधे देयो देवलोकमां उत्पन्न थाय वागरणाई वागरेत्तए १ उदाह अपलिउजिया पवतवेणं अज्जो। छ, ए बात साची छे माटे कही छ, पण अमारी बडाईने लीधे देवा देवलोएसु उववज्जति. पुव्वसंजमेणं, कम्मियाए, संगियाए का
कही नथी.) एवा प्रकारनो जवाब देवाने विशेषज्ञानी छ ? के अज्जो ! देवा देवलोएसु उववजन्ति, सच्चे गं एसमटेणो चेव साधारण छ ? (श्रीमहावीरे कह्यु के:-) हे गौतम । ते स्थविर
! भगवंतो ते श्रमणोपासकोने तेवा प्रकारनो जवाब देवाने समर्थ छे, आयभाववत्तव्वयाए. पभू णं गोयमा ! ते थेरा भगवंतो तेसिं .
पण असमर्थ नथी. (बाकी बधुं ते ज प्रमाणे जाणवू ) यावत्समणोवासयाणं इमाइं एयारूवाई वागरणाइं वागरेत्तए, णो चेव णं ते स्थविर भगवंतो तेवा प्रकारनो जवाब देवाने अभ्यासंवाळा छे, अप्पम्. तह चेव णेयव्वं अवसेसिअं, जाव-पभू-समियं, आउ- उपयोगवाळा छे अने विशेषज्ञानी छे अने यावत्-ते वात साची जिय-पलिउज्जिया, जाव-सचे णं एसमडे, णो चेव गं छे माटे कही पण आत्मानी बडाइने माटे कही नथी. वळी हे
१. मूलच्छायाः-अदूरसामन्ते गमनागमनानि प्रतिकामति, एषणा-ऽनेषणम् आलोचयति, आलोच्य भक्त-पानं प्रतिदर्शयति, श्रमणं भगवन्तं महावीर यावत्-एवम् अवादीत:-एवं खलु भगवन् ! युष्माभिः अभ्यनुज्ञातः सन् राजगृहे नगरे उच्च-नीच-मध्यमानि कुलानि गृहसमुदानस्य भिक्षाचर्यया अटन् बहुजनशब्दं निशमयामि, एवं खल देवाऽनुप्रियाः । तुझिकाया नगर्या बहिः पुष्पवत्यां चैत्ये पार्थापत्यीयाः स्थविरा भगवन्तः श्रमणोपासकै इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि पृष्टाः- संयमो भगवन् ! किंफलः, तपः किंफलम् ? तचैव यावत्-सत्य एषोऽर्थः, नो चैव आत्मभाव-वक्तव्यतया, तत् प्रभवो भगवन् ! ते स्थविरा भगवन्तः तेषां श्रमणोपासकानाम् इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् ? उताहोऽप्रभवः ? समिता भगवन् । ते स्थविरा भगवन्तः तेषां श्रमणोपासकानाम् इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् ! उताहो असमिताः ? आयोगिकाः भगवन् । ते स्थविरा भगवन्तस्तेषां श्रमणोपासकानाम् इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् ! उताहो अनायोगिकाः ? गायोगिका भगवन् ! ते स्थविरा भगवन्तस्तेषां श्रमणोपासकानाम् इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् ? उताहो अप्रायोगिकाः ? पूर्वतपसा आर्य ! देवा देवलोकेषु उत्पद्यन्ते, पूर्वसंयमेन, कर्मितया, संगितया आर्य | देवा देवलोकेषु उत्पद्यन्ते. सत्य एषोऽर्थः, नो चैव आत्मभाववक्तव्यतया, प्रभयो गौतम ! ते स्थदिरा भगवन्तस्तेषा श्रमणोपासकानाम् इमानि एतद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् , नैवाऽप्रभवः. तथा चैव ज्ञातव्यम् , अवशेषकम् , यावत्-प्रभु-समिताः, आयोगिकप्रायोगिकाः यावत्-सत्यः एषोऽर्थः, नो नैवः-अनु.
www.jainelibrary.org.