________________
૩૨
એ વાત નક્કી થાય છે. પણ દીક્ષામાં ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજી મોટા છે એ વાતનો નિર્ણય કોબા શ્રી કૈલાસસાગરસૂરિ જ્ઞાનમંદિરના હ.લિ. ભંડારમાં એક પત્ર પંડિત પદ્મવિજ્યજીના હાથનો લખેલો મળ્યો છે. આ પત્ર ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજ્યજી મહારાજ ઉપર લખાયો છે. તેમાં તેઓને વંદના લખે છે અને પૂન્યારાધ્ય લખે છે. તેથી દીક્ષાપર્યાયમાં તેઓ નાના છે એટલે કે ઉપાધ્યાયજીની દીક્ષા થઈ તે જોઈને તેમને પ્રેરણા મળી અને તે પછીથી તેઓની દીક્ષા થઈ હશે. એટલે પં. શ્રી પદ્મવિજ્યજી ઉંમરમાં મોટા પણ દીક્ષામાં નાના હતા એ નિશ્ચિત થાય છે. તેમની દીક્ષા ક્યાં થઈ તેનો ઉલ્લેખ મળતો નથી. પણ ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજી મ.ના યોગોદ્વહન અને વડી દીક્ષા પણ પાટણમાં પૂ. વિજ્યદેવસૂરિ મહારાજ પાસે જ થાય છે. તે પછી તો જોતજોતામાં તેમણે ખૂબ પ્રગતિ સાધી. સંજોગો સાનુકૂળ હતા તેથી અભ્યાસમાં તેમની ગતિ ખૂબ તીવ્ર થઈ. ‘સુજસવેલી ભાસ'માં જણાવ્યું છે કે “સાકર-દલમાં મિષ્ટતાજી, તિમ રહી મતિ શ્રુત વ્યાપ” એટલે કે શ્રુતજ્ઞાનમાં તેમની તિ, સાકરના કણેકણમાં જેમ મીઠાશ હોય તેમ એક સરખી ફેલાઈ ગઈ હતી. કોઈ પણ ગ્રંથમાં તેમની ગતિ તોમય થતી હતી. વિ.સં. ૧૬૮૯થી ૧૬૯૯નાં દશ વર્ષમાં જ સાધુજીવનમાં જરૂરી ધાર્મિક, સંસ્કૃત, પ્રાકૃત, વ્યાકરણ, ન્યાય, સાહિત્યનો અભ્યાસ તેમનો પૂરો થઈ ગયો. આવા પ્રતિભાસંપન્ન પુરુષોને છ માસનો અભ્યાસ પૂરો કરતાં પંદર દિવસ જેટલો ગાળો માંડ જતો હોય છે. ગ્રન્થસ્થ જે કાંઈ આપો તે બધું જ કંઠસ્થ, પૂ. નયવિજ્યજી મહારાજ પણ પોતાના શિષ્યની પ્રતિભાથી સભાન હતા અને આ બાબતમાં કાંઈ પણ કરવા માટે પળેપળ તૈયાર હતા. સાધુજીવનની આખી આયુષ્યમર્યાદામાં જે ભણવાનું હતું તે ભણી લીધું. હવે શું? તેમને હજી આગળ ભણાવી શકે તેવા કોઈ અહીંયાં ગુજરાતમાં તો છે નહીં. બધા લોકોને તેમનામાં અગાધ પ્રતિભાનાં દર્શન થતાં હતાં.
તે કાળે જૈનશાસનનું મુખ્ય કેન્દ્ર અમદાવાદ હતું, જે ત્યારે
યશોજીવન પ્રવચનમાળા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
