________________
અણગમતું લાગ્યું તો તેઓ સામે જ કહેવાના સ્વભાવવાળા હશે. જે શ્રોતા માત્ર સાંભળવા જ આવે અને તે પણ મર્મને સમજ્યા વિના જ સાંભળે અને આચરણમાં પણ કશું ન ઉતારે, તેના પ્રત્યેનો અણગમો તેઓએ આ રીતે પ્રકટ કર્યો છે: “મર્મ ન જાણે મૂલગો, કંઠશોષ કરાવે ફેક રે, તેહને હિત કિણ પરે હુયે?, ફલ લીયે તે રોકારક રે"...
આવું કહીને તુર્ત વાળી લે છેઃ મત કોઈ જાણો રે ઉલટું, અસ્તે પ્રવચનના છું રાગી રે; શાસનની ઉન્નતિ કરે, તે શ્રોતાને કહું સોભાગી રે”...
પરનિંદા પ્રત્યે પણ તેઓ નારાજ હશે.
એ અધ્યાત્મસારમાં આપેલી હિતશિક્ષા આપણા જેવા જીવો માટે ખૂબ ઉપયોગી અને ઉપકારક છે. કુલ આઠ શ્લોક આ પ્રમાણે
છે:
निन्द्यो न कोपि लोके, पापिष्ठेष्वपि भवस्थितिश्चिन्त्या । पूज्या गुणगरिमाढ्या, धार्यो रागो गुणलवेऽपि ॥ ३८ ।
निश्चित्यागमतत्त्वं, तस्मादुत्सृज्य लोकसंज्ञां च । श्रद्धाविवेकसारं, यतितव्यं योगिना नित्यम् ॥ ३९ ॥
ग्राह्यं हितमपि बालादालापैर्दुर्जनस्य न द्वेष्यम् । त्यक्तव्या च पराशा, पाशाइव सङ्गमा ज्ञेयाः ॥ ४० ॥
स्तुत्या स्मयो न कार्य: कोपोऽपि च निन्दया जनैः कृतया । सेव्या धर्माचार्यास्तत्त्वं जिज्ञासनीयं च ॥ ४१ ॥
છે.
તે
કે
પાંચ : શાસ્ત્રના સંવાદી અર્થશોધનું કૌશલ્ય : ૬૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
