________________
તેમાં ઉપાધ્યાયજી મહારાજ પ્રત્યેની અપાપ્રીતિ દર્શાવી છે. એ ત્રણ
શ્લોકો આ પ્રમાણે છે.
द्वात्रिंशद्लक्षणैर्दक्षैर्लक्षित:
इव
सार्वभौम
યથા |
पुरुषो દ્વાત્રિશત્-શતસહસ્રનૃવૈદ્યુતઃ ॥ 9 ॥
द्वात्रिंशद्दशनैरास्यमिवाभाति प्रसन्नकम् । तद्वद् द्वात्रिंशिकोपेतो ग्रंथोऽयं नन्दताच्चिरम् ॥ २ ॥
प्राप्तन्यायविशारदेतिबिरुदः काश्यां पुराऽचार्यतो गच्छे स्वच्छतपाभिधेऽत्र बिरुदं सद्वाचकेति प्रथम् । धत्ते यो नितरां यशोविजय इत्याख्यामतिख्यापयन् ग्रन्थोऽयं निरमायि तेन परमानन्दाङ्कइत्याह्वयः ॥ ३ ॥ इति वर्णविन्यासीकृतो भट्टारक श्रीज्ञानविमलसूरिभि: । પં. શ્રી વૃદ્ધિવિનયાળિવાવન-મૃતે ।
પૂજ્યપંડિત પદ્મવિજ્યજીએ પણ ૩૫૦ ગાથાના સ્તવન ઉપરનો બાલાવબોધ મળે છે.
આમ સમકાલીન સાધુ-શ્રાવક વર્ગમાં તેઓ જાણીતા અને માનીતા હતા. હા. તેઓ Mass(આમ વર્ગ)ના માણસ ન હતા પણ Class(ખાસ વર્ગ)ના માણસ છે. પરિષદમાં નહીં પણ ઉપનિષદમાં જ તેઓ ખીલી ઊઠે, સૂરજનું કિરણ અડે ને કમળ ખીલે તેમ.
આમ તો આવા મહા પુરુષના જીવન-કવનની વાતો ખૂટે તેમ નથી છતાં જે થોડી બાકી છે તે હવે કરી લઈશું.
શ્રાવકવર્ગમાં પણ ખંભાત, સુરત, અમદાવાદ (ઇંદલપુર) અને જેસલમેરના શ્રાવકોનાં નામ તેઓના ગ્રંથમાં આવે જ છે.
વળી તેઓ એક પત્રમાં પોતાના ગ્રન્થો લખનાર લહિયાનું નામ લખે છે – ગદાધર મહારાજ. એઓએ જે ગ્રંથો લખ્યા તેમાં
Jain Education International
આઠ : સમકાલીનો પર પ્રભાવ
For Private & Personal Use Only
૧૦૫
www.jainelibrary.org
