________________
४०
લઈ ગયો. બીજા દિવસે પાઠશાળામાં તેમના ગુરુ ભટ્ટાચાર્યજીએ કહ્યું કે “મારી પાસેનું જ્ઞાન જો કોઈએ નિઃશેષ લઈ લીધું હોય તો તે આ એક માત્ર વિદ્યાર્થી છે. હવે તેને ભણાવવા જેવું મારી પાસે કાંઈ નથી. તમારા વિદ્યાગુરુ તરીકેનું મને ગૌરવ છે.”
કોઈ પણ વિદ્યા બીજાને ભણાવીએ તો તે દસગણું ફળ આપે છે, લખીએ તો સોગણું ફળ આપે. શ્રી યશોવિજયજીએ કાશીમાં જે વિદ્યા મેળવી તે બીજા વિદ્યાર્થીઓને ભણાવવા માટે ભટ્ટાચાર્ય હવે તેમને આગ્રા જવાનું સૂચન કરે છે. વૃદ્ધ ગુરુના આશીર્વાદવાળી વિદ્યા જ ખરે ટાણે કામ લાગે છે.
વિદ્યા બે પ્રકારની છે. એક પ્રસાદવિદ્યા અને બીજી પુરુષાર્થવિદ્યા, ગુરુમહારાજને પ્રસન્ન કરીને મેળવેલી વિદ્યા તે પ્રસાદવિદ્યા છે. તે કૂવા જેવી છે. તેનું પાણી અખૂટ હોય છે જેમ વાપરો તેમ વધે. જ્યારે પુરુષાર્થ કરીને – ગુરુથી નિરપેક્ષપણે જે વિદ્યા મેળવાય છે તે હોજ જેવી હોય છે. દેખાવમાં ઘણી લાગે પણ તેને સુકાતાં; કે મેલી થતાં વાર ન લાગે. ઉપાધ્યાયજી મહારાજની વિદ્યા પ્રસાદવિધા હતી. ગુરુમહારાજશ્રી જીતવિજ્યજી તથા શ્રી નયતિયજી અને કાશીના વિદ્યાગુરુ એ બધાને પ્રસન્ન કરીને મેળવેલી હતી.
આ રીતે ગુરુના આશીર્વાદ મેળવીને તેઓ આગ્રા તરફ પ્રયાણ કરે છે અને ચાર વર્ષ ત્યાં જ રહે છે. તમને જેમ જેમ વિદ્યાની પ્રીતિ થઈ જાય તેમ તેમ વિદ્યા તમારા નામની જેમ તમારી સાથે જોડાઈ જાય છે.
અહીંયાં ગુજરાતમાં તેમના વિદ્યાભ્યાસની ઉજ્જ્વળ વાતો સાંભળીને શ્રીસંઘ તેમને મળવાને ઉત્સુક બન્યો છે. તે સમયે તપાગચ્છમાં પૂ. વિજયદેવસૂરિજી મહારાજે પોતાની પાટે પૂ. વિજયસિંહસૂરિજી મહારાજને બિરાજમાન કર્યા. પછી થોડા સમય બાદ બે જ વર્ષમાં, વિ.સં. ૧૭૦૮ના અષાડ સુદ બીજના દિવસે પૂ. વિજયસિંહસૂરિજી મહારાજ કાળધર્મ પામતાં ફરી પાછી શાસનની
યશોજીવન પ્રવચનમાળા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
