________________
પ૩
એમ વિચારી મૂળદેવ માર્ગમાં આવતા મોટા અરણ્યને એક બ્રાહ્મણની સહાયથી પાર કરી બેન્જાતટ નગર તરફ ચાલ્યો. અરણ્ય ઉતરતાં તેની પાસે કાંઈ ભાતું નહીં હોવાથી તે એકલપેટા બ્રાહ્મણે પણ તેને ખાવાનું નહીં આપવાથી અત્યંત ક્ષુધા વડે પીડા પામતો તે આગળ ચાલ્યો. માર્ગમાં કોઈ એક ગામ આવ્યું, તે ગામમાં ભિક્ષાને માટે તે ઘણું ભમ્યો, ત્યારે તે એકલા અડદ જ મળ્યા. તે લઈને તે ગામ બહાર જળાશય ઉપર આવ્યો. તેવામાં તપના તેજથી સૂર્યની જેવી કાંતિવાળા અને શાંત ચિત્તવાળા એક મુનિને માસોપવાસને પારણે ગામ સન્મુખ જતા કોઈ મૂળદેવે હર્ષ પામી વિચાર્યું કે-“આ સમયે મને મુનિના દર્શન થયા તેથી હું ભાગ્યવાન છું. મરુદેશમાં કલ્પવૃક્ષની જેમ આવા સ્થાને આવા મહામુનિ મળવા અત્યંત દુર્લભ છે. આ કૃપણ ગામમાં આ મુનિને ભિક્ષા મળી શકશે નહીં. કારણ કે મેં આમ તેમ પુષ્કળ ભમીને મહા મુશ્કેલીથી આટલા કુલ્માષ મેળવ્યા છે. તો આ વિશુદ્ધ કુલ્માષ આ મુનિને આપી મારા વિવેક વૃક્ષને હું સફલ કરું, હું તો પછી ગમે ત્યાં ભમીને ફરીથી કાંઈક ભોજન મેળવીશ.
આ પ્રમાણે વિચારી ભક્તિથી તેણે તે કુલ્માષ તે મુનિને વહોરાવ્યા. મુનિએ પણ શુદ્ધ જાણીને લીધા. તે વખતે મૂળદેવની અતિ ભક્તિ જાણી પાસે રહેલી કોઈ દેવીએ તેને કહ્યું કે- “હે વત્સ ! સાધુની ભક્તિ કરતાં તે ઘણું પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું છે. તો તું ઇચ્છિત વરદાન માગ.” ત્યારે મૂળદેવ હર્ષ પામી બોલ્યો કે–“દેવદત્તા વેશ્યા અને હજાર હાથીવાળું રાજય મને આપો.” દેવીએ કહ્યું-““તે તને શીધ્રપણે મળશે.” પછી મુનિને નમી ગામમાં જઈ ફરી ભિક્ષા માગી, જે મળ્યું તે ખાઈને મૂળદેવ આગળ ચાલ્યો. અનુક્રમે તે બેનાતટ નગરમાં ગયો ત્યાં ધર્મશાળામાં ઘણા મુસાફરો સાથે સૂતો. રાત્રિને છેલ્લે પહોરે નિર્મળ કાંતિવાળો પૂર્ણચંદ્ર તેણે પોતાના મુખમાં પ્રવેશ કરતો સ્વપ્નમાં જોયો. તે જ વખતે તેવું જ સ્વપ્ન એક કાર્પટિકે પણ જોયું. જાગ્યા પછી તે કાપેટિકે બીજાઓને સ્વપ્નનું ફળ પૂછ્યું, ત્યારે તેઓએ કહ્યું કે-““તને આજે ઘી સહિત ખાંડ અને માંડા મળશે.” તેટલાથી જ તે સંતોષ પામ્યો.
મૂળદેવ તો પ્રાતઃકાળે ઊઠી કોઈ માળીનું કામ કરી માળી પાસેથી
