________________
૧૨૯
તેના ગર્વનો નાશ કરી શકીશ.” તે સાંભળી પુત્રનું બળ ત્રણ જગત કરતાં પણ અધિક છે એમ જાણતા રાજાએ તેનું વચન અંગીકાર કર્યું અને સૈન્ય સહિત જવાની રજા આપી.
શ્રી પાર્શ્વકુમાર સૈન્ય સહિત ચાલ્યા, ત્યારે પહેલા પ્રયાણમાં જ ઇંદ્રના સારથિ માતલિએ આવી રથમાંથી ઊતરી પ્રભુને નમસ્કાર કરી વિનંતી કરી કે- “હે પ્રભુ ! ક્રીડા વડે પણ સંગ્રામમાં ઉદ્યમવંત થયેલા આપને જાણીને શક્રેદ્ર ભક્તિથી આ રથ આપના માટે મોકલ્યો છે, તેનો સ્વીકાર કરો.” તે સાંભળી વિવિધ પ્રકારના શાસ્ત્રોથી ભરેલા અને પૃથ્વીને નહીં સ્પર્શ કરતા તે રથ ઉપર આરૂઢ થઈ સૂર્યની જેમ પ્રભુ આકાશમાર્ગે ચાલ્યા. પાછળ પૃથ્વી પર ચાલી આવતી તેના ઉપર કૃપા કારણે નાના પ્રયાણોથી પ્રભુ અનુક્રમે કેટલેક દિવસે કુશસ્થળ નગર પાસે આવી પહોંચ્યા. ત્યાં એક ઉદ્યાનમાં દેવોએ કરેલા પ્રાસાદમાં પ્રભુ સુખ પૂર્વક રહ્યા.
પછી પ્રભુએ મોકલેલ એક દૂત યવનરાજા પાસે જઈને કહ્યું કેહે રાજા ! શ્રી પાર્શ્વનાથ તમને આજ્ઞા કરે છે કે–આ પ્રસેનજિતુ રાજા અમારા પિતાને શરણે રહ્યા છે, તેથી તેના નગરનો રોધ મૂકી દો. તેથી જો તમને સુખની ઇચ્છા હોય તો તમે તમારે સ્થાને જતા રહો.”
આવું દૂતનું વચન સાંભળી ક્રોધ પામેલો યવન બોલ્યો કે–“રે દૂત! તું આ શું બોલે છે ? મારી પાસે અશ્વસેન કે પાર્શ્વ કઈ ગણતરીમાં છે ? તે પાર્શ્વ જ પોતાને સ્થાને જાય અને પોતાના શરીરનું રક્ષણ કરે. તું દૂત છે તેથી તને જીવતો મૂકું છું. અરે ! તું પણ જલદી અહીંથી જતો રહે.”
તે સાંભળી દૂતે ફરીથી કહ્યું કે- “હે રાજા ! અમારા સ્વામી દયાળુ છે, તેથી કુશસ્થળના રાજાની જેમ તારું પણ રક્ષણ ઇચ્છે છે અને તેથી જ મને તારી પાસે બોધ કરવા મોકલ્યો છે, તો તે જડ ! બોધ પામ અને અમારા સ્વામીને ઇંદ્રો પણ જીતી શકે તેમ નથી, એમ તું નક્કી જાણ. જેમ સિંહની સાથે હરણ, સૂર્યની સાથે અંધકાર, અગ્નિની સાથે પતંગીયું, સમુદ્રની સાથે કીડી, ગરુડની સાથે સર્પ, વજની સાથે પર્વત અને હાથીની
