________________
॥१०१॥
अथ पंचमदृष्टांतसंग्रहगाथा. रयणे ति जिन्नपोयस्स-तेसि नासो समुहमज्जंमि, आमसणंमि जणियं-तबाहसमं खु मणुयत्तं. ॥ १० ॥
हवे पांचमां दृष्टांतनी संग्रहगाथा कहे छे. ___रत्न एटलेके वूमेना वहाणवटीना ते रत्नोनो समुद्रना बच्चे नाश थयो. हवे ते रत्नोनु अन्वषण करतां तेश्रो जेवा मन्ने तेना माफक मनुष्य जन्म जाणवू. १०
(टीका) रयणकयाणगवसउबवंतकित्तीइ तामवित्तीए, आसि अमुदियचित्तो-समुद्ददत्तो त्ति नाश्त्तो. ॥ १ ॥ सो अन्नया कयाई-नाणाविहवत्थतरियबोहित्थो, रयणढीव म
गो-विहिओ रयणाण संजोगो. ॥ २॥ पूरियमणोरहो सो-वलिओ जा एइ जलहिमझमि, नयरीइ तामवित्तीइ-संमुहो ताव तं पोयं.-॥ ३ ॥ पुलक्खएण जिन्नं
टीका. रत्नना वेपारना बीधे प्रख्यात थएली ताम्रलिप्ती नगरीमा उदार मनवालो समुद्रदत्त नामे बहाणवटी हतो. १ ते एक वेळाए अनेक नाना कपमायी वहाण जरीने रत्नदीप आव्यो, त्यां तेणे रत्नो संग्रह्या. ५ एम ते पोतानो इरादो पूर्ण करी त्यांची ताम्रलिप्ती तरफ वढ्यो. हवे ते जेवो दरियाना बच्चे आव्यो के वहाण नांग्यु. ३ कमनशीबे ते वहाण
श्री उपदेशपद.
