________________
उपासक
दशांग सानुवाद.
६ कुंडकोलिक अध्ययन.
॥१२३॥
॥१२३॥
**
४. ताणं से कुण्डकोलिए समणोवासा तं देवं एवं वयासी-जहणं देवा ! सुन्दरी गोसालस्स मङलिपुत्तस्स धम्मपण्णत्ती-नत्थि उहाणे इ वा जाव नियया सवभावा, मंगुली णं समणस्स भगवओ महावीरस्म धम्मपण्णत्ती-अस्थि उहाणे इ वा जाव अणियया सव्वभावा, तुमे णं देवा ! इमा एयारूवा दिव्या देविही दिव्वा देवज्जुई दिब्वे देवाणुभावे किणा लढे, किणा पत्ते, किणा अभिसमन्नागए, कि उहाणेणं जाव पुरिसकारपरकमेणं, उदाह अणुट्टाणेणं अकम्मेणं जाव अपुरिसक्कारपरक्कमेणं? तए णं से देवे कुण्डकोलियं समणोवासयं एवं बयासी-एवं खलु, देवाणुप्पिया ! मए इमेयारूवा दिव्वा देविड्डी ३ अणुहाणेणं जाव अपुरिसक्कारपरकमेणं
४. त्यार बाद ते कुंडकोलिक श्रमणोपासके ते देवने आ प्रमाणे कयु-हे देव ! जो मंखलिपुत्र गोशालकनी धर्मप्रज्ञप्ति, (जेमां) उत्थान नथी, यावत् सर्व भावो नियत छ-ए सुंदर होय अने श्रमण भगवंत महाबीरनी 'उत्थान छे, यावत् सर्व भावो अनियत छे ए धर्मप्रज्ञप्ति खराब होय तो हे देव ! तें आ दिव्य देवऋद्धि, दिव्य देवद्युति, दिव्य देवानुभाव-देवप्रभाव शाथी मेळव्यो, शाथी प्राप्त कयों, शाथी अभिमुखपणे प्राप्त कयों? शुं उत्थान वडे, यावत् पुरुषकार-पराक्रम वडे ? अथवा उत्थान सिवाय, कर्म सिवाय के पुरुषकार-पराक्रम सिवाय ? ते वार पछी ते देवे कुंडकोलिक श्रमणोपासकने आ प्रमाणे कर्यु-ए प्रमाणे खरेखर हे देवानुप्रिय ! में यथी विपर्ययरूप कलुषपणाने प्राप्त थयो छे. गोशालकमतने अनुसरनारना मत बडे मिथ्यात्वने प्राप्त थयेलो छे. अथवा 'आणे मते जित्यो' ए खेदप कलुषित भावने प्राप्त थयो. तेथी ते कुंडकोलिक श्रमणोपासकने 'किंचि पामोक्वं' कंद पण उत्तर आइक्वित्तए 'आख्यातुं' आपवाने 'नो संचापद' शक्तिमान् थतो नथी.
***********
+..
***