________________
૧૦
विधाय मयि कारुण्यं, तदेनं विनिवारय । उद्दामलीलया नाथ !, येनागच्छामि तेऽन्तिके ॥३३॥
હે નાથ ! મારા ઉપર કૃપા કરીને તે શત્રુ સમૂહને પ્રચંડ લીલાથી દૂર કરી આપે જેથી હું આપની પાસે આવી પહોંચે. (૩૩) तवायत्तो भवो धीर!, भवोत्तारोऽपि ते वशः। વં ચા િ િવા, શ્રી રમેશ્વર? પારકા
હે ધીર આ સંસાર તારા આધારે છે અને આ સંસારથી નિતાર પણ તને આધીન છે. તે પછી હે પરમેશ્વર ! શા માટે બેસી રહેવાય છે! (૩૪) तद्दीयतां भवोत्तारो, मा विलम्बो विधीयताम् । नाथ ! निर्गतिकोल्लापं, न शृण्वन्ति भवादृशाः ? ॥३५॥
તે માટે હવે મને સંસારથી પાર ઉતારે, ઢીલ ન કરે. હે નાથ ! જેને બીજા કેઈનો આધાર નથી એવા મારા જેવાના ઉદ્દગારો શું આપ સરીખા નહિ સાંભળે? (૩૫) .
