________________
થા મરેથી, યા નાથોપમુક્યો यत्र तत्र रतिर्नाम, विरक्तत्वं तदापि ते ॥४॥ ..
હે નાથ! જ્યારે આપ પૂર્વભવમાં દેવઋદ્ધિનો અને મનુષ્યભવમાં રાજ્યકદ્ધિનો ઉપભોગ કરો છો ત્યારે પણ જ્યાં ત્યાં આપની રતિ જણાય છે, તે પણ વિરક્તિરૂપ હોય છે. કારણ કે તે તે ત્રાદ્ધિને ભગવતાં પણ આપ ભેગફળવાળું કર્મ વિના ભોગવે ક્ષય નહિ પામે, એમ વિચારીને અનાસક્તપણે જ ભોગવે છે. (૪) नित्यं विरक्तः कामेभ्यो, यदा योगं प्रपद्यसे । अलमेभिरिति प्राज्यं, तदा वैराग्यमस्ति ते ॥५॥
હે નાથ ! જે કે આપ કામ ભોગોથી સદા વિરક્ત છે. તે પણ જ્યારે આપ રત્નત્રયીરૂપ
ગને સ્વીકારો છે, ત્યારે “આ વિષયથી સર્યું? એ વિશાળ વૈરાગ્ય આપનામાં હોય છે. (૫).
૧ આ લેકમાં ભગવાનના પૂર્વ ભવ તથા રાજ્યાવસ્થાના વૈરાગ્યની દશાનું વર્ણન છે.
૨ આ શ્લોકમાં ભગવાનની દીક્ષા થયા બાદ મસ્થ દશાના વૈરાગ્યનું વર્ણન છે.
