Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 129

તને પાનથી ઉત્પન્ન થયેલા ઉપશમ રસના તરંગે મને મોક્ષની સખ્યદાને બળાત્કાર પ્રાપ્ત કરાવે છે. (૧) इतथानादिसंस्कार,-पूछितो मूर्च्छयत्यलम् ।
રવિવાળો, સુતારા જેવા વિષ્ણ? આરા.
તથા બીજી તરફ અનાદિ કાળના સંસ્કારથી ‘ઉત્પન્ન થયેલે રાગરૂપી ઉરગ-સર્પના વિષને વેગ મને અત્યંત મૂછ પમાડે છે-મોહિત કરી દે છે. હણાઈ ગયેલી આશાવાળ એ હું શું કરું? (૨) रागाहिगरलाघातो,कार्ष यत्कर्मवैशसम् । तद्वक्तुमप्यशक्तोऽस्मि, धिग्मे प्रच्छन्नपापताम् ॥३॥ | હે નાથ! રાગરૂપી સર્પના વિષથી વ્યાપ્ત થયેલા મેં જે અયોગ્ય કાર્યો કર્યા છે, તે કહેવાને માટે પણ હું સમર્થ નથી. માટે મારા પ્રચ્છન્ન પાપી પણને ધિકકાર હો! (૩) क्षणं सक्तः क्षणं मुक्तः, क्षणं क्रुद्धः क्षण क्षमी। मोहाद्यैः क्रीडयैवाहं, कारितः कपिचापलम् ॥४॥
હે પ્રભુ! હું ક્ષણવાર સંસારના સુખમાં આસક્ત થયે છું, તે ક્ષણવાર તે સુખના વિપાકને