________________
વિચાર કરવા વડે વિરક્ત થયે છું, ક્ષણવાર ક્રોધી થયે છે, તે ક્ષણવાર ક્ષમાવાન થયે છું. આવા પ્રકારની ચપળતાવાળી ક્રીડાઓ વડે જ મહાદિ મદારી. ઓએ મને વાંદરાની જેમ નચાવે છે. (૪) प्राप्यापि तव सम्बोधि, मनोवाकायकर्मजैः। दुश्चेष्टितैर्मया नाथ !, शिरसि ज्वालितोऽनलः ॥५॥
હે નાથ! આપને ધર્મ પામ્યા છતાં મન વચન અને કયાના વ્યાપાર વડે ઉત્પન્ન થયેલી દુષ્ટ ચેષ્ટાઓવડે મેં મારા મસ્તક પર ખરેખર! અગ્નિ સળગાવ્યા છે. (૫) .
વચન
रत्नत्रयं मे हियते, हताशो हा ! हतोऽस्मि तत् ॥६॥
હે રક્ષક! આપ રક્ષણ કરનાર વિદ્યમાન છતાં મહાદિ ચોરે મારાં જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્રરૂપ ત્રણ રને હરણ કરી જાય છે, તેથી હા! હતાશ એ હું હણાઈ ગયે છું. (૬) भ्रान्तस्तीर्थानि दृष्टस्त्वं, मयैकस्तेषु तारकः । तत्तवाङ्घौ विलग्नोऽस्मि, नाथ! तारय तारय ॥७॥
હું ઘણું તીર્થોમાં ભટક્યો છું પરંતુ તે સર્વમાં
