Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 142

૧૩
પૂર્વે અપ્રેક્ષ્ય વસ્તુઓને જોવાથી ઉત્પન્ન થયેલા પાપમલને ક્ષણવારમાં હર્ષાશ્રુના જલની મિ` તરંગાવડે ધેાઈ નાંખા. (૨)
त्वत्पुरो लुठनैर्भूयान् मद्भालस्य तपस्विनः । कृतासेव्यप्रणामस्य, प्रायश्चित्तं किणावलिः ||३||
હે પ્રભુ! ઉપાસના માટે અચેાગ્ય એવા હરીહરાદિને પ્રણામ કરવાવાળા અને ત્રણ જગતને સેન્ય એવા આપની ઉપાસના વડે વંચિત રહેવાથી કરુણાસ્પદ બનેલા, મારા આ લલાટને, આપની આગળ આળેટાવવાથી-નમાવવાથી તેના ઉપર પડેલી ક્ષતની. શ્રેણિજ પ્રાયશ્ચિતરૂપ થાએ. (૩) मम त्वदर्शनोद्भूताचिरं रोमाञ्च कण्टकाः । જીન્તાં વિાજોત્થા,મસશેનવાસનામ્ ।।
હું નિ મુશિરામણ ! આપના દર્શીનથી મને ચિરકાલ સુધી ઉત્પન્ન થયેલા રામાંચરૂપી કટકા ઢી કાલથી ઉત્પન્ન થયેલી કુશાસનની દુર્વાસનાને અત્યંત નાશ કરે. (૪) त्वद्वकान्तिज्योत्स्नासु, निपीतासु सुधास्विव । मदीयैर्लोचनाम्भोजैः प्राप्यतां निर्निमेषता ॥ ५ ॥