Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 143

૧૪
હે નાથ! અમૃત સમાન આપના મુખની કાતિરૂપી ચંદ્ર સ્નાનું પાન કરવાથી મારા નેત્રરૂપી કમળે નિનિમેષતાને પામે. (૫) त्वदास्यलासिनी नेत्रे, त्वदुपास्तिकरौ करौ । त्वद्गुणश्रोतृणी श्रोत्रे, भूयास्तां सर्वदा मम ॥६॥
હે નાથ ! મારાં બે નેત્રે આપના મુખને જેવામાં સદા લાલસાવાળા બને. મારા બે હાથ આપની પૂજા કરવામાં સર્વદા તત્પર બને. અને મારા બે કાન આપના ગુણનું શ્રવણ કરવામાં હંમેશાં ધુત રહો. (૬) कुण्ठापि यदि सोत्कण्ठा, चद्गुणग्रहणं प्रति । ममैषा भारती तर्हि, स्वस्त्येतस्यै किमन्यया ? ॥७॥
હે પ્રભુ? કુંઠિત-અતીક્ષણ એવી પણ મારી આ વાણું આપના ગુણેનું ગ્રહણ કરવા પ્રત્યે ઉત્કંડિત હોય, તે તેનું કલ્યાણ થાઓ. તે સિવાય અન્ય વાણું વડે શું? (૭) तव प्रेष्योऽस्मि दासोऽस्मि, सेवकोऽस्म्यस्मि किङ्करः। ओमिति प्रतिपद्यस्व, नाथ ! नातः परं ब्रुवे ॥८॥