________________
૧૦૧
अनुक्षितफलोदग्रा,-दनिपातगरीयसः ।। असङ्कल्पितकल्पद्रो,-स्त्वत्तः फलमवाप्नुयाम् ॥५॥
સર્વ વૃક્ષે જળસિંચન કરવાથી જ પિતાના કાળે ફળને આપે છે, પડવાથી જ મોટા ભાઈવાળા હોય છે અને પ્રાર્થના કરવાથી જ ઈચ્છિત વસ્તુને આપે છે. પરંતુ આપ તો સિંચન કર્યા વિનાજ ઉદગ્ર-પરિપૂર્ણ ફળને આપનારા, પડયા વિનાજ એટલે સ્વસ્વરૂપમાં રહેવાથી જ ગૌરવતાવાળા તથા પ્રાર્થના કર્યા વિનાજ ઈચ્છિતને આપનારા છે. એવા (અપૂર્વ) કલ્પતરૂ સ્વરૂપ આપનાથકી હું ફલને પામું છું (૫)
असङ्गस्य जनेशस्य, निर्ममस्य कृपात्मनः । मध्यस्थस्य जगत्त्रातु,-नङ्कस्तेऽस्मि किङ्करः ॥६॥
આ કલેકમાં પરસ્પર વિરૂદ્ધ વિશેષણે બતાવ્યા છે. સંગરહિત હોય તે લેકના સ્વામી ન હોય, મમતા રહિત હોય તે કેઈના ઉપર કૃપા ન કરે અને મધ્યસ્થ–ઉદાસીન હોય તે અન્યનું રક્ષણ ન - કરે. પરંતુ આપ તે સર્વ સંગના ત્યાગી હોવા છતાં જગતના લેથી સેવ્ય હેવાને કારણે જનેશ
