Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 41

૨
હે ઈશ! સમસ્ત પ્રાણુઓને મુક્તિમાં લઈ જવાનું આપનું સામર્થ્ય છે. તે પછી કિયાવિહીન, દીન અને આપના ચરણ કમલમાં લીન એવા મને આપ કેમ બચાવતા નથી ? त्वत्पादपद्मद्वितयं जिनेन्द्र !
स्फुरत्यजस्रं हृदि यस्य पुंसः। विश्वत्रयीश्रीरपि नूनमेति
तत्राश्रयार्थ सहचारिणीव ॥२५॥ હે જિનેન્દ્ર ! જે પુરૂષના અંતઃકરણમાં આપના ચરણ કમળનું યુગલ હંમેશાં કુરાયમાન છે, ત્યાં નકકી ત્રણે જગતની લક્ષ્મી, સહચારિણુંની માફક, આશ્રય કરવાને આવે છે. (૨૫)
अहं प्रभो ! निर्गुणचक्रवर्ती
क्रूरो दुरात्मा हतकः सपाप्मा। ही दुःखराशौ भववारिराशौ | ___ यस्मान्निमग्नोऽस्मि भवद्विमुक्तः ॥२६॥
હે પ્રભે ! હું નિર્ગુણ એમાં ચકવત છું, કૂર છું, દુરાત્મા છું, હિંસાખોર છું અને પાપી છું જે કારણથી આપનાથી છૂટા પડેલે એ હું, દુઃખની