Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 58

સલ
I
TI
(રૂપી તાપથી તપ્ત થયેલું પણ આપનું ચિત્ત ચોંટયું નહિ (એ આશ્ચર્ય) છે, કેમકે ગ્રીષ્મ ઋતુના તાપથી તપેલા અને તે વનને આશ્રય લે છે.) (૨૪) आणा जस्स विलइआ, सीसे सेस व हरिहरेहिं पि। सो वि तुह झाणजलंणे, मयणो मयणं विअ विलीणो॥ (આજ્ઞા ચશ્ય નિમિત્તા શીર્ષે રવિ રિવ્યાપા सोऽपि तव ध्यानज्वलने मदनो मदनमिव विलीनः॥)
જેની આજ્ઞા હરિ અને હરે પણ શેષની જેમ મસ્તકે ચઢાવી છે, તે (અપ્રતિહત સમર્થવાળો) મદન પણ ( હે નાથ) આપના શુકલ યાનરૂપી અગ્નિમાં મીણની જેમ ઓગળી ગયે. (૨૫). पई नवरि निरभिमाणा, जाया जयदप्पभंजणुत्ताणा । वम्महनरिंदजोहा, दिद्विच्छोहा मयच्छीणं ॥२६॥ (त्वयि केवलं निरभिमाना जाता जगदर्पभञ्जनोत्तानाः। मन्मथनरेन्द्रयोधा दृष्टिक्षोभा मृगाक्षीणाम् ॥),
જગત (નિવાસી જન) ના દર્પને દળવાને સમર્થ એવા કંદર્પ નૃપતિના સુભટરૂપ મૃગાક્ષીઓના કટાક્ષે કેવળ આપના વિષે જ નિરભિમાની બન્યા છે (અર્થાત ફાવી શક્યા નથી). (૨૬) विसमा रागदोसा, निता तुरय व उप्पहेण मणं ।