________________
चिन्तामणिस्तस्य जिनेश ! पाणी
कल्पद्रुमस्तस्य गृहाङ्गणस्थः। नमस्कृतो येन सदापि भक्त्या
स्तोत्रैः स्तुतो दामभिरचितोऽसि ॥२९॥ હે જિનેશ્વર ! જેણે ભક્તિથી હંમેશાં આપને નમસ્કાર કરે છે. સ્તવને વડે સ્તુતિ કરી છે અને પુષ્પની માળાઓ વડે પૂજા કરી છે. તેના હાથમાં ચિન્તામણિ રત્ન પ્રાપ્ત થયું છે અને તેના ઘરના આંગણામાં કલ્પવૃક્ષ ઉગે છે. (૨૯) निमील्य नेत्रे मनसः स्थिरत्वं
विधाय यावज्जिन ! चिन्तयामि । त्वमेव तावन्न परोऽस्ति देवो
निःशेषकर्मक्षयहेतुरत्र ॥३०॥ હે ભગવન ! હું મારા નેત્રે બંધ કરીને તથા મનને સ્થિર કરીને જ્યારે ચિંતવન કરું છું, ત્યારે આ જગમાં સંપૂર્ણ કર્મક્ષયના કારણભૂત આપજ છે, પણ બીજે કઈ નથી, એમ સ્પષ્ટ સમજાય છે. (૩૦) भक्त्या स्तुता अपि परे परया परेभ्यो
मुक्तिं जिनेन्द्र ! ददते न कथञ्चनापि ।
