Swadhyay Manjari

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Shasanaiklakshi Vividh Vishayak Granthmala

Page 48

भविअकमलाण जिणरवि ! तुह दसणपहरिसससंताणं । दढबद्धा इव विहडंति, मोहतमभमरविंदाई ॥४॥ (भव्यकमलेभ्यो जिनरवे! त्वदर्शनप्रहर्षोच्छ्वसद्भयः ।। दृढबद्धानीव विघटन्ते मोहतमोभ्रमरवृन्दानि ॥)
( મિથ્યાત્વરૂપી રાત્રિને નાશ કરનારા અને સન્માર્ગને પ્રકાશ કરનારા એવા) હે જિન-સૂર્ય !. આપના દર્શનરૂપી પ્રકૃષ્ટ આનંદથી વિકસિત થયેલાં. ભવ્ય કમળામાંથી–દઢ બંધાએલા એવા પણ–મેહાન્ધકારરૂપી ભ્રમરના સમુદાયે છૂટા પડી જાય છે. (૪) लट्टत्तणाहिमाणो, सवो सव्वसुरक्मिाणस्स । पई नाह ! नाहिकुलगर-, घराक्यारुम्मुहे नट्ठो ॥५॥ (शोभनत्वाभिमानः सर्वः सर्वार्थसुरविमानस्य । त्वयि नाथ ! नाभिकुलकर,-गृहावतारोन्मुखे नष्टः॥)
हुनाथ ! न्यारे मा५ नामि (नामना सातमा) કુલકરના ગૃહમાં અવતાર લેવાને તૈયાર થયા (જ્યારે આપ તેમના ઘરમાં અવતર્યા, ત્યારે સર્વાર્થસિદ્ધ. નામના દેવ વિમાનને સુંદરતા (પ્રધાનતા) સંબંધી समस्त मजा गया. (५) पई चिंतादुलहावर रखपलए अउम्बकापदुमे । अवइन्ने कप्पतरू जयगुरु ! हित्था इव पओत्था ॥६॥