________________
૧૩
मम त्वदाज्ञां वहतोऽपि मूर्ध्ना
शान्ति न यात्येष कुतोऽपि हेतोः १ ॥५॥
હું શરણુ કરવા લાયક ભગવાન્ ! કરૂણા કર-વામાં તત્પર એવા ` આય, આપને આશ્રય કરીને રહેલા એવા ખીજાએના મેહવરને હણેા છે પરંતુ આપની આજ્ઞાને મસ્તક ઉપર વહુન કરતા એવા મારા આ મેહવરની, કાણુ જાણે કયા કારણથી. આ શાન્તિ થતી નથી ? (૫)
भवाटवीलङ्घनसार्थवाहं
त्वामाश्रितो मुक्तिमहं यियासुः । कषायचौरै जिन ! लुप्यमानं
रत्नत्रयं मे तदुपेक्षसे किम् ? ॥६॥
મુક્તિમાં જવાની ઈચ્છાવાળા હું... ભવરૂપી અટવીનુ ઉલ્લંઘન કરાવવામાં સાથે વાહ સમાન એવા આપના આશ્રય કરીને રહેલેા છું તેા પણ હું જિન! કષાયરૂપી ચારે વડે કરીને ચારાતા એવા મારા અમૂલ્ય ત્રણ રત્નાની આપ ઉપેક્ષા કેમ કરેા છે ! (૬)
लब्धोऽसि स त्वं मयका महात्मा भवाम्बुधौ बंभ्रमता कथंचित् ।
