Sagar Dharmamrutam

Author(s): Ashadhar, Manoharlal Shastri
Publisher: Manikchand Digambar Jain Granthamala Samiti

Page 194

सप्तमोध्यायः।
१७९
कृत्वा यथोक्तं कृतिकर्म सन्ध्यात्रयेऽपि यावनियम समाधेः। यो वज्रपातेऽपि न जात्वपैति सामायिकी कस्य सन प्रशस्यः।२।
टीका-स सामायिकार्थिनः शक्रादेर्वा न प्रशस्यः सर्वस्यापि श्लाघ्य इत्यर्थः । यः किं, यो नापैति न प्रच्यवते । कस्मात्समाधेः रत्नत्रयैकाग्रलक्षणाद्योगात् । कदा, जातु कदाचिदपि । क्व सति, वज्रेऽपि पतति सति । किं पुनरन्यत्रोपसर्गकारणे । कियत्कालमित्याह -यावनियमं प्रतिज्ञावधि । एत. निश्चयसामायिकं । किं कृत्वा, अनुष्ठाय । किं तत्, कृतिकर्म । किंविशिष्टं, यथोक्तं आवश्यकाध्याये योग्यकालेत्यादिप्रबन्धेन व्याख्यातं वन्दनाकर्म । क, सन्ध्यात्रयेऽपि तिसृष्वपि सन्ध्यासु शक्त्याऽन्यदाऽपि । साम्यभावनानुज्ञा. नार्थो वा अपिशब्दः । एतद्व्यवहारसामायिकम् ॥ २ ॥ निश्चयसामायिकशिखराधिरूढाय श्लाघते
आरोपितः सामयिकत्रतप्रासादमूर्धनि ।
कलशस्तेन येनैषा भूरारोहि महात्मना ॥ ३ ॥ टीका-आरोपितः स्थापिसः । कोऽसौ, कलशः । केन, तेन । क, सामायिकेत्यादि-समयः केशबन्धादिनियमितः कालस्तत्र भवं सामायिकं साम्यभावनं तदेव व्रतं सामायिकव्रतं तदेव प्रासादो देवगृहं दुरासदत्वात् दुरारोहस्वादिष्टसिद्धिनिबन्धनत्वाच्च तस्य मूर्धनि शिखराग्रे । येन किं कृतं, येन महास्मना गणधरचक्रधरेन्द्रादीनां स्पृहणीयेन आरोहि आरूढा। काऽसौ, एषा भूर्यवहारसामायिकपूर्वा निश्चयसामायिकप्रतिमा ॥ ३ ॥ अथ चतुःश्लोक्या प्रोषधोपवासस्थानं व्याचष्टे
स प्रोषधोपवासी स्याद्यः सिद्धः प्रतिमात्रये ।
साम्यान च्यवते यावत्प्रोषधानशनव्रतम् ॥ ४ ॥ टीका-स्याद्भवेत् । कोऽसौ, स श्रावकः । किंविशिष्टः, प्रोषधोपवासी प्रोषधोपवासप्रतिमावान् । यः किं, यो न च्यवते न भ्रश्यति । कस्मात्साम्यात् भावसामायिकात् । प्रोषधोपवासशीले तु तदुपरमे नामादिसामायिकपञ्चकस्याप्यनुचरणात् । कियकालं, यावत्प्रोषधानशनव्रतं प्रोषधोपवासप्रति