Rushidattras

Author(s): Jayvantasuri, Nipuna A Dalal, Dalsukh Malvania
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 26

ऋषिदत्ता मळी ते समाचार जाणी सुंदरपाणि आनंद पाम्यो. कुंवर तथा ऋषिदत्ताने हाथी पर बसाडी पोताने मंदिर लाव्यो. रुखमणीने अपराधी गणो तेने खूब उपको आध्यो. सुलसानु नाक कापी तेने देशबहार काडी मूकी. (३७)
अंक दिवस कुंवर पोताना मुनिभित्रने संभारवा लाग्यो ने तेनो विरह पोताने खूब साले छे अम ऋषिदत्ता ने कहा. कुंवरना प्रेमनी परीक्षा करवा पोते ज मुनिवेष धारण को हतो अम जणावी ऋषिदत्ताओ कुंवरने तेना वचननी याद आपी अने रुखमणीने माफ करी तेने पोताना सरखी ज गणवा मागणी करी. कुंवरने आनंद थयो ने तेणे रुखमणीने स्वीकारी. ससराने घेर थोडा दिवस रही हवे तेओ रथमर्दनपुर गया. हेमरथे तेमना सत्कारमा मोटो उत्सव कर्या ने दान आप्यां. सुलसाना कपटनी वात सांभळी हेमरथे पोतानो अपराध संभारी फरी फरीने ऋषिदत्तानी क्षमा मागी. पछी शुभमुहूर्तमा कनकरथने गादी बेसाठी तेने सपकी संपत्ति सांपी हेमरथे भद्रयशोसूरि पासे दीक्षा लीधी ने त्रिकरणशुधियी संयन पाळी नोक्षने वो. राजा तरीके कनकरथे उत्तम रीत राज्य चलाव्यु अने ऋषिदत्ता थी तेने सिंहस्थ नामनो कांतिवान पुत्र थयो. (३७)
अक दिवस कनकस्थ ऋषिदत्ता साथे आनंइपूर्वक नगरनी शोभा जोतो हतो तेवामां अंका - ओक आकाश वादळांथी छवायु अने थोडी ज वारमां वादळ चाल्यां गयां. आ वाते कनकरथने वैराग्य आण्यो. संसारनु स्वरूप पण आQ ज क्षणभंगुर छे अम अने थई गयु.. अ समये मुनि भद्रयशो वनमां आव्या. ऋषिदत्ता सहित कन्करथ तेमने वांदवा गयो, ओ सनये ऋविदत्ता पोताने कयां पूर्वकर्मो नड्यां हतां ते मुनिने पूछ्यु. (३८)
गणधरे कहा: "जम्बूद्वीपमा भरतक्षेत्रमा गंगापुर नामे नगर छे. त्यां राजा गंगसेन अने राणी गंगादेवीनी तु गंगसना नामे पुत्री हती. त्यां चंद्रयशा नामे महासती हती. तेमना उपदेशनी असर व्यापक हती. (३९)
तेमनी पासे हती ते संगा नामनी गुणवान साध्वीना लोको घणां वखाण करता हता. ते सांभळी तने ईर्ष्या थई. ते आळ चढाव्यु के ते दिवसे तप करे छे पण रात्रे मांसनो आहार करे छे. सतीने आवु कलंक लगाड्यु तेनु पाप तने लाग्यु अने तेनु आवु भयंकर परिणाम तारे भोगवयु पड्यु. कर्म कोईने छोडतां नथी. पापर्नु प्रायश्चित्त ते न कर्यु, तेथी अनेक भव तारे दुःख वेठवु पड्यु. ते गंगसेना तरीके दीक्षा लई तप कर्यु हतु अने अनशनथी तार मृत्यु थयु हतु भेटले ते पछी तुं ईशानेन्द्रनी इन्द्राणी थई हती. ते पछी तुं हरिषेणनी पुत्री थई अने कर्मनो लवलेश बाकी हतो ते ते भोगव्या.” (४०)
___ गुरुना उपदेशथी ऋषिदत्ताने जातिस्मरण ज्ञान थयु. कर्मनो भयानक विपाक जोई डरी जइने तेणे गुरु पासे सीधी दीक्षा ज लीधी. कनकरथे पण तेन कयु. तेनो पुत्र सिंहस्थ राजा थयो. ऋषिदत्ता ने कनकरथ गुरु साथे भद्दिलपुर जई रहयां. त्यां तप तपी केवळज्ञान पामी' मोक्ष गया.
निर्मळ जनोनी आवी कीर्ति अने अमनु उत्तम चरित्र सांभळतां मानवी पवित्र थाय छे, अने शुभ धर्मने अपनावी ते आ लोक अने परलोकमां बधां सुख पामे छे. .'