________________
कडि लंकीली पातली रे, कइस्यउं मोहणवेलि; कइ सुरकुमरी अवतरी रे, जिहां तुम्ह मनि करी केलि रे. ३ कहउ. कइ मुखि मटकउ तसु गम्यउ रे, कइ मनि मान्यउ वेणि ; कइ आंखडीइं भोलव्यउ रे, कइ कुचकुंभ रसेणि रे. ४ कहउ. कइ ते कंठई किन्नरी रे, चतुरा चाल चलंति; कइ कटिलंकी सिंहनी रे, कोमल उदर सुकंतई रे. ५ कहउ. अहिल्यास्यूं हरि मोहीउ रे, तउ तेहस्यउ रसपूरि; उत्तमनइं नेह नीचस्य उं रे, जिम मिरीआं कपूरो रे. ६ कहउ. अथवा जेहस्यउं मन मिल्य उं रे, ते विगुणाई सुरंग; धंतूरु हरिनइ रुचइ रे, ससि उच्छंगई कुरंगो रे. ७ कहउ. ते तापसनी छोकरी रे, स्यउं दीठउं ते मांहि ; जस कारणि हुं परिहरी रे, आंणी अंगि ऊमाहो रे. ८ कहउ.
ढाल ३१
राग : मेवाडउ. (जीवडा तुं म करे निंदा पारकी- देशी.) ऋखिमणि केरी रे वांणी इम सुणी, मेहलंतउ नीसास; ऋषिदत्ताना गुण संभारतउ, बोलइ कुमर उदास. ते ससनेही मुगधा गोरडी, त्रिभुवननउ अंक सार; हुं वेचाथउ रे लीधउ तेणीइं, निजगुण नेह प्रकार. २ ते सस. जे परमाणू रे ते घडतां रह्या, तेहनी रंभा कीध; जांणउं चंदउ रे तसु मुख दासडउ, दीसइ अंक प्रसिद्ध. ३ ते सस. साकर जीती रे वांणी मधुरिमई, मध्यई सील रहंति; तसु गुण बीजइ रे किहां नवि दीसीइ, जिहां से चित्त ठरंति.
४ ते सस. अकइ जीभई रे गुण केता कहुँ, हुं रणीउ छउं तासि; त्रिभुवनि सुंदर जे जे कामिनी, ते ते सवि तसु दासि. ५ ते सस. जग गोरसनूं घृत ते सुंदरी, अवर ते छासि समांन; स्यउं करुं दैवइं रे जउ नवि सांसही, रोर घरि जेम निधान. ६ ते सस.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
