________________
ગણિત છે અને એના ફળ પણ ખૂબ મીઠા અને જલદી ચાખવા છું હું. દૂધમાં સાકરની જેમ. મને કોઈ જૂદું પાડી શકે તેમ નથી. મળે છે. ખરેખર અપનાવવા જેવું છે અને અનુભવવા જેવું છે. આ હું પકડાઉં તેમ જ નથી. પૂર્વનાં મહાપુરુષોએ પણ આ ગણિત ગણિત. આજ સુધી ખાસ આપણે આ ગણિત અપનાવ્યું જ નથી અપનાવી આત્મકલ્યાણ સાધ્યું. ભગવાનમાં સાકરની જેમ વિલીન તો પછી અનુભવવાની તો વાત જ ક્યાં રહી?
થઈ ગયા. ગુરુમાં શિષ્યો એકમેક થઈ ગયા તે બધા જ હાલ શાશ્વત ચાલો આ ગણિતને સમજીએ. દૃષ્ટાંત દ્વારા
સુખ ભોગવી રહ્યા છે. ૧-દૂધ + ૧ સાકર = ગળું દૂધ
જેઓએ દુનિયા માટે બધુ સારુ માગ્યું છે, ઈચ્છયું છે, તેમનું દૂધમાં સાકર નાખવામાં આવે તો પણ દૂધનું વજન વધતું નથી પોતાનું ન માગવા છતાં બધું મળ્યું છે કારણ કે પોતાને દુનિયાથી કે ભાર વધતો નથી. છલોછલ દૂધમાં સાકર નાખવા છતાં દૂધ ઢળતું અલગ ગણ્યા નથી, સર્વ જીવોનું હિત ઈચ્છવાથી પોતાનું આત્મહિત નથી, અંદર સમાઈ જાય છે.
સાધી લીધું. દૂધમાં સાકરનું મિશ્રણ થવાથી દૂધ પાતળું નથી થતું. પૌષ્ટિકતા જેઓએ આત્માને આત્મગુણોમાં રમમાણ કરી દીધા તેઓ પણ કે તાકાત પણ ઘટતી નથી. અકબંધ રહે છે. કલર પણ ઓછો થતો શુદ્ધાત્મ સ્વરૂપ પામી ગયા. નથી. દૂધમાં સાકર નાંખ્યા બાદ દૂધના સ્વાદમાં મીઠાશ વધે છે. ગળ્યું પરિવારજનો સાથે જેમણે સાકરનું ગણિત અપનાવ્યું તે પરિવાર બને છે. દૂધમાં સાકર નાખ્યા પછી દૂધનું મૂલ્ય પણ ઘટતું નથી. ગુણો આજે પણ સુખી દેખાય છે, બાકી બીજા પરિવારોએ કયું ગણિત પણ ઓછા થતા નથી. ગુણવત્તા જળવાઈ રહે છે.
અપનાવ્યું છે? તે વિચારવા લાયક છે. દૂધમાં સાકર નાખેલી હોય અને પછી તેમાં ખટાશ નાખવામાં પરમાત્માના વહાલા દુનિયાના જીવો સાથેનું આપણે પાણીનું આવે તો સાકર કયાંય છૂટી પડતી નથી, હંસ પણ સાકરને છૂટી પાડી ગણિત છોડી સાકરનું ગણિત અપનાવવા જેવું છે. શકતો નથી.
હવે આવા જીવોને દૂધમાંથી સાકરની જેમ છૂટા પાડી શકાય એનું કારણ એક જ છે કે સાકર પોતાનું સંપૂર્ણ અસ્તિત્વ મિટાવી તેમ જ નથી, દેખાતાં જ નથી, તો પછી છૂટા પાડી જ કેવી રીતે દૂધમાં વિલીન થઈ જાય છે. દૂધમાં સાકર હોવા છતાં નામ દૂધનું જ શકાય? આવે, સાકર માત્ર સ્વાદમાં જ અનુભવાય. કયાંય દેખાય તો નહીં મહત્ત્વની વાત છે કે મારા ગુણો અને હું અનાદિકાળથી સાકરના માત્ર દૂધ જ દેખાય. હવે એને છૂટા પાડવાની કોઈની તાકાત નથી. ગણિત પર જીવીએ છીએ છતાં મને આજ સુધી ખબર જ નથી અથવા
૫ લિટર દૂધમાં અડધો કિલો સાકર નાખવામાં આવ્યા બાદ અનુભવ જ નથી. જેટલો શરીર-આત્માનો અભેદ માન્યો છે તેનો સાકર ઓગળી જાય પછી પણ વજન કરો તો દૂધ ૫ લિટર જ થાય અંશ પણ અહીં નથી માણ્યો. ૫/૫૦૦નથી જ થતું એ જ બતાવે છે તે દૂધમાં સાકર વિલીન થઈ જેણે જેણે આ આત્મા + આત્મગુણો = ૧ આત્માનું ગણિત ગઈ છે.
માણ્યું છે એને સાકરશી મીઠાશ અનુભવી છે, તે અનંત સુખનાં સ્વામી દૂધમાં સાકર અસ્તિત્વ ઊભું નથી રાખતું, મિટાવી દે છે. બન્યા છે. અંતરમાં કોઈ જ સંક્લેશાદિ અનુભવ્યા જ નથી. ૧+૧=૧ નું ગણિત સાકરે અપનાવ્યું તો અમર બની ગઈ. બીજી રીતે એમ કહી શકાય કે ૧+૧=૧ નું અભેદ ગણિત
જે જે પદાર્થો આ ગણિત અપનાવતાં હોય તેમાં મોટી વિશેષતા જ્યાં અપનાવવાનું હતું ત્યાં અપનાવ્યું નથી માટે જ આપણે હોવાની?
સંસારી છીએ-દુ:ખી છીએ. અન્ય ખોટી જગ્યાએ આ ગણિત શું આપણે આ ગણિત અપનાવ્યું છે ખરું?
અપનાવ્યા છે તેથી તેમાં જ રમણતા થવાથી દુઃખના ડુંગર આ ગણિત જલદી અપનાવ્યું હોત તો શું આપણે સંસારમાં હોત? ખડક્યા છે. “જિનાસા વિરુદ્ધ' હોય એને છોડીને બાકી બધામાં આ ગણિત હવે આમાંથી બહાર આવવું છે. સાચી દિશા પકડવી છે અને અપનાવો.
યોગ્ય સ્થળે આ ગણિત અપનાવી કલ્યાણ સાધવું છે. પરમાત્મા-૧ + આત્મા - ૧ = પરમાત્મા
મારા આત્મા પર લાગેલાં કર્મો સાકર + પાણી છે પણ હું તેને ૧-ગુરુ + ૧ શિષ્ય = ૧ ગુરુ.
દૂધ + સાકર સમજી બેઠો છું. એને છૂટા પાડી શકાય છે જો તેમાં ૧ દુનિયા + ૧ હું = ૧ દુનિયા
શુક્લ ધ્યાનની ધારારૂપ ખટાશ નાખવામાં આવે તો... ૧ આત્મા + ૧ આત્મગુણો = ૧ આત્મા
જીવનમાં કયાંય પણ ખટાશને સ્થાન આપવાં જેવું નથી. જ્યાં ૧ પરિવારજનો + ૧ હું = ૧ પરિવાર
આપણે આપીએ છીએ. કર્મોને અલગ પાડવા પૂરતું જ જીવનમાં આ બધામાં મારું સ્વતંત્ર અસ્તિત્વ કયાંય નહિ, બધાયમાં ભળેલો ખટાશને સ્થાન આપો. બાકી દરેક વ્યક્તિ સાથે, સ્થાન સાથે પદાર્થ હું, અભેદ બની ગયેલ હું કયાંય જણાતો જ નથી અલગથી. સાથે ખટાશ છોડી જિનાજ્ઞાને જોડી યથાયોગ્ય વિવેકપૂર્વક દૂધમાં
કોઈ જ ભેદરેખા ઊભી નથી રાખી, બધાયમાં વિલીન થઈ ગયો સાકરની જેમ ભળવાથી પરમ આનંદની અનુભૂતિ થશે.
|
માર્ચ - ૨૦૧૯
પ્રબુદ્ધજીવન
