________________
હોય છે.
એક ભાઈને મહાન બનવાનો અભરખો જાગ્યો કેમકે એને કોઈ પૂછતું ન હતું. જ્યારે મહાન આત્માઓને લોકો ઝૂકી ઝૂકીને સલામ ભરે છે, એમનો બોલ ઝીલી લે છે. એટલે એ એક સંત પાસે ગયો અને મહાન બનવાનો ઉપાય બતાવવા કહ્યું. “તમને પહેલા નાના બનવું પડશે. લોકોની પ્રેમથી સેવા કરવી પડશે. તમારામાં અહંકારનો છાંટો પણ ન હોવો જોઈએ તો જ તમે મહાન બની શકશો, નહિ તો તમે છો એમાં સંતોષ માનો.''
પ્રભુની સેવા કરતો હતો. એ ઘરે આવ્યો તો એનો મિત્ર ગામમાં આવી ગયો હતો. તીર્થ સુધી પહોંચ્યો ન હતો એને આ રહસ્ય સમજાઈ ગયું.
ચમારે થોડી મૂડી ભેગી કરી હતી એટલે તીર્થયાત્રાએ જવાનો હતો. એની સ્ત્રી ગર્ભવતી હતી. રાત્રે એની પત્નીને રાઈ મેથીના વઘારની સુગંધ આવી. એની પત્નીએ થોડું શાક લઈ આવવાનું કહ્યું. એ પડોશીના ઘરમાં ગયો. પડોશીએ કહ્યું ‘‘આ શાક તમારી ગર્ભવતી પત્નીને નહિ ચાલે, અમે ત્રણ દિવસના ભૂખ્યા હતા એટલે એણે અગ્નિ દાહ પહેલા, સ્મશાનમાં શબ ઉપર મેથી દાણા પડયા હતા એ લઈ આવ્યો અને શાક બનાવ્યું છે એ પ્રેત પર છાંટેલા દાણા છે એટલે તમારી પત્નીને નહિ ચાલે. પાડોશી ત્રણ દિવસના ભૂખ્યા હતા એની એને સમજ પડી એની પાસે જે તીર્થયાત્રાની મૂડી હતી એમાંથી સીધું લીધું. ભગવાને એને રાતના સપનામાં દર્શન આપ્યા.''
એક ભાઈ એક સંત પાસે આવે છે અને કહે છે કે હું રોજ પ્રભુની ભક્તિ કરું છું છતાં મારા ઉપર પ્રભુ ખુશ થતા નથી. મારી વાત સાંભળતા નથી. સંતે કહ્યું ફક્ત પ્રભુભક્તિથી પ્રભુ ન મળે. તમારામાં સદ્ભાવના, નમતા હોવી જોઈએ. તમારો સાચ્ચો પ્રેમ કેવો છે એ પ્રકટ કરવો જોઈએ. સંતે કહ્યું પ્રભુ પ્રત્યેનો પ્રેમ એવો હોવો જોઈએ એ જોઈને પ્રભુ પીગળી જવા જોઈએ, ઓગળી જવા જોઈએ. એને એક ઇષ્ટાંત સંભળાવ્યું.
એક ભાઈ પ્રભુની સેવા કરે છે, પૂજા કરે છે. એ પૂજારી હતો. ૪૦ વરસ સુધી એણે પ્રભુની ભક્તિ કરી સેવા પૂજા કરી. એક દિવસ એને બહારગામ જવાનું ક્યું એટલે એણે પોતાના પુત્રને પૂજા, સેવા, ભક્તિ કેવી રીતે કરવી એને શીખવીને જાય છે અને છેવટે પ્રભુને દૂધ, પ્રસાદ ધરાવવાનો હોય છે. એ છોકરો પ્રભુની પૂજા સેવા કરવા લાગ્યો. જેમણે પ્રભુને દૂધ અને પ્રસાદ ધર્યો અને એ પ્રસાદ પ્રભુ ખાય, વાપરે એની વાટ જોવા બેઠો, પણ પ્રભુએ કાંઈ પણ ચાખ્યું નહિ. હવે એ વિચાર કરવા લાગ્યો કે હવે હું શું કરું? એ બહાર ગયો અને એક છડી લઈ આવ્યો અને પ્રભુને કહ્યું ‘‘હું આ દ્વાર બંધ કરું છું નહિ તો આ મારી પાસે છડી છે એનાથી જોઈ લઈશ. ચૂપચાપ પ્રસાદ ચડાવ્યો છે એને ખાઈ લો.'' એણે મંદિરનું દ્વાર બંધ કરી બહાર બેઠો. એણે થોડીવાર પછી દ્વાર ખોલીને અંદર આવ્યો તો શું જોયું? બધો પ્રસાદ પ્રભુ ખાઈ ગયા હતા. એ બોલ્યો ‘જોયું આ છડીનો પ્રતાપ? જ્યારે એના પિતા પાછા ઘરે આવ્યા ત્યારે એના પુત્રે આ પ્રભુની વાત કરી એ પૂજારી આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો. ૪૦ વરસની એની સેવાપૂજા પાણીમાં ગઈ હતી.
બે મિત્રો તીર્થયાત્રાએ જાય છે. માર્ગમાં એક ઘરમાં રાતવાસો માટે ઉતારો લે છે. ઘરમાલિકે રજા આપી. એ રાત્રે ઘરમાલિકને ઝાડા ઉલટી થાય છે. એક યાત્રિક ઊંઘતો રહ્યો અને બીજો એની સેવામાં આખી રાત રચ્યોપચ્યો રહ્યો. પેલો ઊંઘનાર યાત્રિક બીજે
દિવસે ચાલતો થયો અને માર્ગમાં મળવાનું કહ્યું. ઘરમાલિકને સારું થયું ત્યાં સુધી એ એની સેવાચાકરી કરતો રહ્યો. પંદર દિવસ પછી એ ઘરે પાછો આવી ગયો. આ બાજુ પહેલો યાત્રિક પ્રભુના તીર્થે પહોંચી ગયો. મંદિરમાં બહુ જ ભીડ હતી. જેમ તેમ કરીને અંદર ગયો તો એણે શું જોયું. પ્રભુ પાસે એનો મિત્ર બેઠો હતો અને માર્ચ - ૨૦૧૯ પ્રબુદ્ધ જીવન
unn રવિલાલ વોરા ૧૯, સાગર મંથન, સેક્ટર ૩ ચારકોપ, મુંબઈ-૪૦૦૬૭, મો. ૯૨૨૦૫૧૦૫૪૬
સર્જનહારે માનવી તથા પ્રાણીમાત્ર માટે જીવન જરૂરિયાતની વસ્તુની વ્યવસ્થા કરી છે. જીવનની મુખ્ય જરૂરિયાત હવા તથા પાણી છે જે સર્જનહાર તરફથી મફ્તમાં જ મળે છે. સૌને શ્રદ્ધા હોય છે સવારે સૂર્યોદય થવાનો જ છે, શુક્લ પક્ષમાં ચંદ્રનાં દર્શન તથા તેના શીતળ કિરણોનો લાભ મળવાનો છે. સર્જનહાર ઉપર તથા કુદરત ઉપર શ્રદ્ધા રાખવી જોઈએ તથા તેમનો આભાર પણ માનવો જોઈએ. નવજાત શીશુને માતાનું ઉત્તમ દૂધ મળી જાય તેવી વ્યવસ્થા સર્જનહારે ગોઠવી જ છે. સંતો હંમેશાં જગતનું કલ્યાણ થાય તેવી ઉચ્ચ ભાવના રાખતા હોય, તેમની ઉપર પણ શ્રદ્ધા રાખવી જોઈએ. અમુક દંભ કરતા હોય. જેમની કથની તથા કરનીમાં ફેર હોય તેવા સંતો ઉપર અંધશ્રતા રાખવી નહીં. ઘણા માણસો અંધશ્રદ્ધાનાં કારણે આર્થિક રીતે બરબાદ થઈ જતા હોય છે. જીવનમાં અમુક બાબત કે ઘટનાઓ બનતી જ હોય છે ત્યારે ભગવાન ઉપર શ્રદ્ધા રાખવાથી લાભ થાય છે.
''તુલસી ભરોસે રામ કે, નિર્ભય હો કે સોય અનહોનિ હોની નહીં ઔર હૌની હો સો હોય।।’’
આપણી જ ભૂલ, મૂર્ખાઈ, નિર્બળતા, અજ્ઞાનતા, આળસ, કુસંગ, વ્યસન, અભિમાનનાં કારણે સમસ્યાઓ, મુશ્કેલીઓ તથા દુઃખ આવતા હોય છે. સ્વદોષને દૂર કરવાથી લાભ થાય છે. ગીતાજીમાં અધ્યાય ૨જો શ્લોક નંબર :- ૪૭ કર્મણ્યે વાધિકારસ્તે મા શ્લેષુ કદાચન
મા કર્મલ હતું ભૂર્ગા તે સંગોડસ્ત્ય કર્મણિ
ξε
