Nandanvan Kalpataru 2012 03 SrNo 28

Author(s): Kirtitrai
Publisher: Jain Granth Prakashan Samiti

Page 59

(२) मित्रनिष्ठा
कस्मिंश्चिन्नगरे बिल: फ्रान्कश्चेति द्वौ प्रातिवेश्मिको सुहृदौ वसतः स्म । दैवादेको धनिको जातोऽन्यश्च निर्धनो जातः । ततो यज्जनेभ्यो धनं गृहीतं तत्तेभ्योऽहं कथं प्रत्यर्पयिष्यामि ? किं मे भविष्यति? इति चिन्तया व्याकुलः स निर्धनो मृतः ।।
__ कियच्चित्कालानन्तरं स धनिको मृतस्य तस्य प्रातिवेश्मिकस्य गृहे गतवान् । तदा मित्रपत्नी पत्युराय-व्ययपुस्तकं पश्यन्त्यासीत् ।
आगच्छन्तं पतिमित्रं दृष्ट्वा सोवाच - आगच्छतु, आगच्छतु । अत्रोपविशतु । यावदहं चायपेयमानयामि तावद् भवान् भवदीयमित्रस्यैतानि वस्तूनि पश्यतु, यद् रोचते तद् गृह्णातु - इत्युक्तवती सा ।
धनिकोऽखिलवस्तूनि पश्यति स्म । तदा मित्रपत्नी चायपेयं गृहीत्वाऽऽगतवती । धनिको मित्रस्य फ्रान्कस्य आय-व्ययपुस्तकं गृहीतवानुक्तवाश्च – भगिनि ! भवत्याः कथनस्याऽनुरूपं मह्यमेतत् पुस्तकं रोचते, तत एतद् गृह्णामि ।
एतादृशं मित्रप्रेम दृष्ट्वा तस्या नयने आर्टे जाते ।
(३)
जीवनम्
एको विद्वान् सिद्धतपस्विनः समीपं गतवान् । तपस्विना पृष्टम् - किं मार्गयति भवान् ? विद्वान् उवाच – जीवनम् । तपस्वी प्राह – यदि भवता जीवनं सत्यतया जीवितव्यं तहि शब्दा विहातव्याः । विद्वान् कथितवान् – न ज्ञातं मया, भवता किमुक्तम् ?
तपस्वी जगाद - भवान् शब्दजालेन रचिते विश्वे जीवति । भवता शब्दैरेव सन्तोषोऽनुभूयते, शब्देषु चैव रम्यते । भो ! जलस्य भोजनस्य च वार्तयोदरं न भ्रियते । वस्तुतो जीवनस्य कृते आचरणमावश्यकमस्ति ।