________________ 334 लोकाशाहचरिते __ अर्थ-अनोखी शोभा से सुशोभित उस इन्दुमुखी सुदर्शना को देखकर जैसे घनावली को देखकर मयूर हर्षित होता है और वियुक्त अपनी शान्त रही कान्ता को देखकर हर्षित होता हैं वैसे ही वह कुमार हर्षित हुआ, // 49 // અનેરી શોભાથી શોભાયમાન આ ચંદ્રમુખી સુદર્શનાને જોઇને જેમ મેધ પંક્તિને જોઈને માર હર્ષ પામે છે, અને વિછુટી પડેલ પોતાની શાંત એવી સ્ત્રીને જોઈને હર્ષ પામે છે, એ જ પ્રમાણે એ કુમાર હર્ષ પામ્યો. 49 परस्परं नेत्रयुगं तयोश्च ततान वार्तामथ मूकयैव / गिरा क्षणं हीवशतः परं तत् पुनर्नलेभेऽवसर हिलोलम् // 50 // __ अर्थ-उन दोनों के नेत्रों ने एक क्षण भर में ही अपनी मूक वाणी द्वारा परस्पर में बात करली. पश्चात् मिलने के चाव वाले वे लज्जा के वश फिर अवसर नहीं पा सके. // 50 / / એ બન્નેના નેત્રેએ એક ક્ષણમાત્રમાં જ પિતાની મૌન વાણીથી એકબીજાએ વાત કરી લીધી. તે પછી મળવા ચાહનાવાળા તેઓ લજજાને લઇને ફરી અવસર ન પામ્યા. પછી स ओधवः प्राह हिमं तदैव श्रीमन् ! कुमाराय संमपर्यामि / कन्यामिमामद्यगृहाण हैमोऽवदच्च गृह्णामि यथा निदेशम् // 51|| अर्थ-उन ओधवजी ने हैमचन्द्र जी से कहा-श्रीमान् ! मैं अपनी इस कन्या को कुमार के लिये प्रदान करता हूं आप इसे स्वीकार कीजिये. तब स्वीकार करता हूं' // 51 // એ ઓધવજીએ હેમચંદ્રને કહ્યું –શ્રીમાન હું મારી આ કન્યાને કુમારને અર્પણ કરૂં છું. આપ તેને સ્વીકાર કરે ત્યારે “સ્વીકાર કરું છું તમારા કહ્યાથી તેમ કહ્યું. 51 ताम्रागुलिस्तेन समर्पितोऽस्या वरस्य हस्ते स्वकरेण हस्तः। रत्नांगुलीयप्रभयाऽश्चिते तो सूर्येन्दुकान्तीव तदा स्म मातः // 52 / अर्थ-लाल है अंगुलियां जिस की ऐसा सुदर्शना का हाथ ओधवजी ने अपने हाथ से रत्न की अंगूठियों की कान्ति से युक्त वर के हाथ में. उस समय वे दोनों हाथ सूर्य और चन्द्रमा की कान्ति की तरह शोभित हुए. // 52 // :: લાલ છે આંગળી જેની એ સુદર્શનાને હાથ ઓધવજીએ પિતાના હાથથી રત્નની વિટિયેની કાન્તિથી યુક્ત વરના હાથમાં અર્પણ કર્યો. એ સમયે એ બન્ને હાથે સૂર્ય અને यंद्रभानी तानी मा शोमा पाभ्या. // 52 // .
