Kalyan 1958 10 Ank 08

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 9

ભયને લીધે અમે તેમને ખેલાવી શકયા નહી’” ત્યારે વિષાદ પામેલે રાજા વિચાર કરવા લાગ્યા કે, “અડે। કાં થયું. કુમાર પિતા પાસે ગયા નથી, અહીં પણુ આવ્યે નથી, તે કણ જાણે કયાં ગયા હશે ?”
આ પ્રમાણે ચિન્તા કરતા બેઠા, એટલામાં તેણે મૃદંગના શબ્દ શાંભળ્યેા. શ્રવણને દુઃખ આપનાર એ શબ્દ સાભળીને તેણે કહ્યું, “હું જ્યારે દુ:ખી છું, ત્યારે કયા સુખી
સંગીત–વિનાદ કરે છે ?”
ગણિકાને તેના હિતસ્ત્રી કાઈ માણુસે આ જણાવ્યુ. એટલે ગણિકા ત્યાં આવી. અને પ્રસનચંદ્ર રાજાને પગે પડીને કહેવા લાગી. કે
“દેવ ? મને નૈમિત્તિકે કહ્યુ હતુ કે-જે તાપસરૂપી તરૂણ તારે ઘેર આવે તેને જ તારી પુત્રી આપજે. તે ઉત્તમ પુરુષ છે, અને તેની સાથે તારી પુત્રી ઘણું સુખ પામશે.”
નૈમિત્તિકે કહ્યું હતું તે પ્રમાણે તે પુરુષ આજે મારે ઘેર આવ્યા, તેના ફલાદેશ પ્રમાણભૂત માનતી એવી મેં તાપસને કન્યા આપી; અને ‘કુમાર જડતા નથી” એ હકીકત જાણુતી નહોતી તેથી આ લગ્ન નિમિત્તે ઉત્સવ કર્યો હતા. મારા આ અપરાધ ક્ષમા કરી,”
જેમણે આશ્રમમાં કુમારને જોયા હતા એવા માણુસાને રાજાએ મેાકલ્યા. તેમણે કુમા રને ઓળખ્યું. અને આ પ્રિય વસ્તુ રાજાને નિવેદન કરી. અત્યંત પ્રસન્ન થયેલા રાજા તેને વધૂ સહિત પોતાના મહેલમાં લઈ ગયા, સરખા કુલ, રૂપ અને યૌવન ગુણેાવાળી રાજકન્યાઓ સાથે તેનું પાણીગ્રહણુ કરાવ્યુ. અને મ. રાજ આપ્યું. વલ્કલચીરી યથેચ્છ સુખથી રહેવા લાગ્યા.
પેલા રથિક ચારે આપેલું ધન વેચતા
• કલ્યાણ : ઓકટોબર : ૧૯૫૮ : ૫૦૯ : હતા તેને રાજપુરુષોએ ચાર ધારીને પકડયા, વલચીરીએ પ્રસનચંદ્રને બધી હકીકત કહીને તેને છોડાવ્યેા.
આ તરફ્, આશ્રમમાં કુમારને નહી' જોતાં એવા સામચંદ ઋષિ શાક સાગરમાં ડૂબી ગયા. પછી પ્રસન્નદ્રે મેકલેલા તા દ્વારા વલ્કલચીરી નગરમાં ગયા છે, એમ જાણીને તેને કંઇ ધીરજ આવી; અને પુત્રનું સ્મરણ કરતા
તે
અંધ બની ગયા. અનુક ંપાવાળા ખીજા ઋષિએ તેમને ફળાહાર આપવા માંડયા. એ રીતે સામચંદ્ર એજ આશ્રમમાં રહેવા લાગ્યા.
આ પ્રમાણે ખાર વરસ વીતી ગયા ખાદ એકવાર વલ્ક્લચીરી કુમાર અધરાત્રે જાગી ગ અને પિતાને યાદ કરવા લાગ્યા.
દચા વગરના મારા જેવા પુત્રથી વિખૂટ પડેલા પિતા કેવી રીતે રહેતા હશે?”
એમ વિચારતા પિતાના દર્શન માટે ઉત્સુક અનેલા તે પ્રસન્નચંદ્ર પાસે જઇને પગે પડી કહેવા લાગ્યા.
ધ્રુવ ! મને રજા આપે પિતાને મળવા માટે ઉત્સુક થયા ?
પ્રસન્નચંદ્રે કહ્યું. ‘આપણે એ સાથે જ
જઇએ.’
પછી તેઓ આશ્રમમાં ગયા. ત્યાં સમગ્ર દ્ર ઋષિને નિવેદન કરવામાં આવ્યું કે, પ્રસન્નચંદ્ર પ્રણામ કરે છે.’
પેાતાને પગે પડેલા પ્રસન્નાને ઋષિએ પેાતાના હાથ વડે પ’પાનીને પૂછ્યું', ‘પુત્ર ! તુ નિરંગી છે ?” પછી વલ્કલચીરીને આલિ ગન કરીને લાંબા કાળથી ધારણ કરી રાખેલાં અશ્ર પાડતાં એ ઋષિના નયન ખુલી ગયાં અને પોતાના ખન્ને પુત્રીને પરમ પ્રસન્ન થયેલા