Jagadguru evam Gurugunratnakar Kavyam

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 110

गुरुगुणरत्नाकरकाव्यम् ।
मेदिन्यामुदकं यदेह न ददेऽम्भोदेन देहिवजे युक्तः स्वानुजजीवनेन गुणिना मेघस्तदानीमसौ । सत्रागारमुखं सृजन्नुरुद्वषं सत्सङ्घसन्तोषकद् दृष्टः स्पष्टमहाबलः किल शुची रैटङ्कलक्षः स्वरैः ।। १०५ ॥
( चतुर्भिः कलापकम् )
एकद्वित्रिप्रभृतिभिरयुनैर्लक्षैरपि स्वटङ्कानाम् ।
ये जनिताः सद्भिरिह प्रायस्ते विस्तराः प्रोक्ताः ॥ १०६ ॥ येषां श्रीरिराजामपरिमित जनस्वामिमूर्तिप्रतिष्ठाचार्योपाध्याय मुख्यप्रवरपद विधानास्तिकै विस्तरा ये । न्यायाऽऽतप्राज्यवित्तव्ययकरणतया निर्मितास्ते मयाऽपि ख्याता ज्ञाता दृष्टा इह तु कतिपये वारके ये यदीये ॥ १०७ ॥ यैर्विबुधादिपदेषु क्रियमाणेषु क्षणाः प्रणीता ये । गृहिभिस्तत्परिमाणं न कोविदः कोऽपि कर्तुमलम् ॥ १०८ ॥ युगवरसमलक्ष्मीसागरा भव्यनव्यान्यतनुसुकृतकृत्यान्युत्सवैरेवमुर्व्याम् ।
परमगुरव एते निर्ममा निर्ममाणा
चिरमिह विजयन्ते स्माऽपतत्रं ब्रुवाणाः ॥ १०९ ॥
श्रीमन्मालवमेदिनीन्दुवदनालङ्कारहारप्रभोः
रुग्रामागरवासिकर्मतनयश्रीरत्नसङ्घप्रभोः । आक्षेपाद्विधुवेदवर्ष्मवसुधावर्षे सुभिक्षोद्भवे
लक्ष्मीसागर सूरिराजविलसद्भाग्यप्रकर्षस्तवे ।। ११० ॥ श्रीजम्बूसमसोमसुन्दरगुरोः श्री सोमदेवाह्वयः
४९
-
शिष्यः सूरिवरश्च शिष्यवृषभवारित्रहं सोऽस्य यः । तस्य श्रीविवुधस्य शिष्यशिशुना काव्ये मुदा निर्मिते
७