________________
૧૪ વિવેકાષ્ટક
કરતે અવિવેકમાં નિમગ્ન થતું નથી. એથી જ સાધુ અપૂર્વકરણે અનન્ત દ્ધિ પામે, પણ ત્યાં આસક્તિ ધારણ ન કરે. "सातद्धिरसेप्वगुरुः प्राप्यद्धिविभूतिममुलभामन्यैः । सक्तः प्रशमतिसुख न भजति तस्यां मुनिः संगम् ॥ या सर्वसुरवरद्धिविस्मयनीया न(च) जात्वनगारद्धि (ः)। नार्घति(अतिसहस्रमार्ग कोटिशतसहस्रगुणिताऽपि"
અન્ય પ્રાણીઓને દુર્લભ એવી ઋદ્ધિ-લબ્ધિની વિભૂતિને પામીને સાતગૌરવ, ઋદ્ધિગૌરવ અને રસગૌરવ રહિત મુનિ પ્રશમતિના સુખમાં મન થાય છે. પરંતુ તે ઋદ્ધિના સુખમાં આસકિત રાખતા નથી.
જે વિરમય પમાડે તેવી સર્વ દેવની અદ્ધિ છે તેને લાખવાર ટીગુણી કરીએ તો પણ કદી સાધુની આત્મિક સંપત્તિના હજારમા ભાગે ઘટતી નથી.”
आत्मन्येवात्मनः कुर्यात् यः षट्कारकसंगतिम् । क्वाविवेकज्वरस्यास्य वैषम्यं जडमज्जनात् ॥७॥
જે આત્માને વિષે જ આત્માના છ કારકના અર્થને અનુગમ-સંબન્ધ કરે છે તેને જડ-પુગલના વિવેકા=વિવેકરૂપ પર્વતથી. સવ=નીચે. પતિ–પડે છે. (અ) પરમ મā=પરમ ભાવને. વિંછન=શોધતે. અવિવે= અવિવેકમાં. નિમન્નતિ નિમગ્ન થતું નથી.
૧ ચા=જે. યાત્મનિ=આત્મામાં. ઉ=જ. આત્મિનઃ=
