________________
૧૬૬]
૨૩ લોકસંજ્ઞાત્યાગ અષ્ટક
श्रेयोऽर्थिनो हि भूयांसा, लोके लोकोत्तरे न च । स्तोका हि रत्नवणिजः, स्तोकाश्च स्वात्मसाधकाः ॥५॥
(૫) છે. –મેલના અથી કો – લેકમાર્ગમાં – અને જો. – કેત્તર માર્ગમાં 5. – ઘણાં ન હિનથી જ. ૨– રત્નના વેપારી સ્તીવાદ – થોડા દિ –જ (છે) ૨-અને સ્વા.– પિતાના આત્માનું સાધનારા સ્તો:– થડ (છે.)
(૫) મેક્ષના અર્થીઓ લૌકિક માર્ગમાં અને લોકેત્તર માર્ગમાં થોડા જ હોય છે એ નિશ્ચિત છે. જેમ રત્નના વેપારી થેડા જ હોય છે, તેમ પિતાના આત્માની સાધના કરનારા થોડા જ હોય છે. ચોથા કલેકમાં કહેલા “મિચ્છાદષ્ટિ ઘણા છે અને સમદૃષ્ટિ બહુ જ થોડા છે” એ ભાવને આ ગાથામાં સાબિત કર્યો છે. लोकसंज्ञाहता हन्त !, नीचैर्गमनदर्शनैः । शंसयन्ति स्वसत्याङ्ग-मर्मघातमहाव्यथाम् ॥६॥
(૬) દૂત – અફ્સોસ ! છો.– લોકસંજ્ઞાથી હણાયેલા ની. – ધીમે ચાલવાથી અને નીચે જેવાથી સ્વ. – પિતાના સત્યવ્રતરૂપ અંગમાં મર્મપ્રહારની મહાવેદનાને શ.-જણાવે છે.
(૬) કેવી અફસની વાત ! લેકસ જ્ઞાથી હણાયેલા જીવે, ધીમું ચાલવું, નીચું જેવું વગેરે કિયાથી પિતાના સત્યવ્રત રૂપ અંગમર્મમાં પ્રહારની મહાપીડાને જણાવે છે.