________________
૨૩૦]
૩૨ સર્વનયાશ્રય અષ્ટક
જ અસદુવચન છે.”૧૪. આ પ્રમાણે બધાં ય વચનના વિષયની નયની દષ્ટિએ ઘટના કરનાર સાધુ સર્વનને જ્ઞાતા બને છે.
लोके सर्वनयज्ञानां, ताटस्थ्यं वाप्यनुग्रहः । स्यात् पृथग्नयमूढानां, स्मयातितिविग्रहः ।
(૪) ૩.- સર્વનયના જાણકારોને રોકે – લેકમાં તા.મધ્યસ્થપણું વી – અથવા સ. – ઉપકાર બુદ્ધિ ચાતું – હાય. પૃથ7.– જુદા જુદા નામાં મૂઢ બનેલાઓને મ.– અભિમાનની પીડા વી–અથવા અતિ- અત્યંત કલેશ ( હોય.) | (૪) સર્વનના જાણકારોને લોકમાં મધ્યસ્થ બુદ્ધિ અથવા ઉપકાર બુદ્ધિ હોય છે. તેઓ જે લોકે. કદાગ્રહ આદિથી ન સમજવાને અયોગ્ય હોય તેમને વિશે મધ્યસ્થબુદ્ધિ રાખે છે–ષ કરતા નથી. જે જીવે નયેને સમજતા નથી, પણ સમજાવવાને લાયક છે તે જો વિશે “આ કયા ઉપાચેથી માર્ગમાં આવે એવી ઉપકાર બુદ્ધિ રાખીને તે જ માગે આવે તે માટે શક્ય એગ્ય ઉપાય કરે છે. જુદા જુદા નમાં મૂઢ બનેલાઓને અહં. કારની પીડા અને ઘણે કુલેશ થાય છે. श्रेयः सर्वनयज्ञानां, विपुलं धर्मवादतः ।।
शुष्कवादाद्विवादाच्च, परेषां तु विपर्ययः ॥५॥ ૧૪૬ જે. ૧૬ ગા. ૧૩, ઉ. મા. ૪૧૫
