Gujaratioe Hindi Sahityama Aapel Falo

Author(s): Dahyabhai Pitambardas Derasari
Publisher: Gujarat Varnacular Society Ahmedabad

Page 14

અભિપ્રાય પૂછ્યા હતા. એના પ્રત્યુત્તરમાં ગેાસ્વામીજીએ નીચે આપેલું પદ લખ્ખી મેાકલ્લુ' એવી આખ્યાયિકા છે. जिनके प्रिय न राम वैदेही ।
ते छांडिए कोटि बैरी सम यद्यपि परम सनेही ॥ पिता प्रल्हाद, बिभिषण बंधु, भरत महतारी । बलि गुरु तज्यो, कंत वृजवनितन भे सब मंगलकारी ॥
પરન્તુ આ વાત બંધબેસ્તી આવતી નથી. મીરાંબાઇએ સત્ ૧૬૦૩ માં દ્વારકામાં દેહ તન્મ્યા હતા. તુલશીદાસનુ અવસાન સવત્ ૧૬૮૦ માં થયું હતું. મીરાંબાઇ અને તુલસીદાસજીને કવિતા—કાલ એક હાઈ શકે નહિં.
(१)
बसो मेरे नैननमें नंदलाल.
मोहनि मूरति साँवरी सूरति, नैना बने रसाल ।
मोर मुकुट, मकराकृतकुंडल, अरुन तिलक दिए भाल ॥ ब. अधर सुधारस मुरली राजति, उर वैजंती माल । छुद्र घंटिका कटि तट शोभित, नूपुर शब्द रसाल II ब.
(२) मीरा प्रभु संतन सुखदाई भक्तवछल गोपाल । भजि मन चरन कमल अविनासी
( टेक )
करबत कासी ||
जेतइ दीसे धरनि गगन बिंच तेतइ सत्र उठी जासी । कहा भयो तीरथ व्रत कीने कहा लिए इस देहीका गरब न करना माटीमें यो संसार चहरकी बाजी सांझ कहा भयो है भगवां पहरयां घर तज भए सन्यासी ।
मिलि जासी ।
पड्यां उठ जासी ॥