________________
तेओ छ राजा, बोधने पण प्राप्त थया हता, वली ते बावटुं गृहस्था वस्थाना चिन्हरूपथी बनावेलुं हतं, परंतु वीतराग दशानी प्राप्ति थया पछी- वनावेलुं न होवाथी तेथी ते पूजन करवाने योग्य पण न हतं, माटे ते विषयमा तमारी केवल कुतर्को छे. । माटे वीतराग दशाने प्राप्त थयेला भगवाननी मुर्तिने अयोध्यपणानो किंचित् मात्र पण बाध आवे तेम नथी. ॥ ___ अने, जे चुडी, चोरने, वांदवा पूजवानु वतावो छो ते पण,
आँस्यो मीचीने फांफी मारवा जेवं करो छे, केमके यद्यपि जेटली दुनीयामां वस्तु छे ते बधीए, वैराग्यने प्राप्त थयेला ज्ञानी पुरुषोने तो, बोध आपनारीज थइ पडे छे, तेथी कांइ वधी वस्तुओ, वंदनिक, अने पूजनिक, गणाती नथी. । अने मूर्ख अज्ञानी जीवोने, जे मुख्य पणे आत्माना साधन रूप वस्तुओ छे, ते पण, तेओना विपरीत विचारथी, तेमने, महाकर्मना बंधन रूप थइ पडे छे, छतां पण, ते निंदानिक गणाती नथी. । एमां तो विशेष एज छे के, ते ते जीवोनी ज्ञानदशा, अने अज्ञान दशाज, तेमने साधक, बाधक, रूप थाय छे. । वास्ते वंदनिक होय ते निंदानिक न गणाय, । अने ज्ञेय, अथवा हेय, रूप वस्तुओ वोधनुं कारण थवा छतां, पूजनिक पण न थाय, मात्र अहिंयां तो ज्ञानी अज्ञानी पुरुषोना क्षयोपशमनीज विचित्रता छे. । अगर जो अमारा ढूंढक श्रावको. विचार उपर आवे तो, तेमणेज चुडी चोरना दृष्टांतथी विचार करवानो छे के, जे चुडी, अने चोर न जेवी वस्तुथी, नमिराजा अने समुद्रपाल राजा, बोधपणाने प्राप्त थया, तो पछी जे वीतरागदेव, अमारा परम उपकारी, तेमनी मृत्ति देखतां अमोने परमानंद, अथवा परम वैराग्य, नी प्राप्ति थवी जोइए, ते न थतां जे अमोने, अप्रीति उत्पन थाय छे, तेथी न जाणे, अमारे केटलो लांबो संसार थवानो हशे ? एम
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
