________________
१५२
विषय मुधी तो, भावनिक्षेपना विषयमां, कारणरूपे थवाना स्वरूपने ते पाठमां बतावेलं छे.
जेमके-नाम सांभलतां, ते विषयनी हयमां जागृती थवाथी, आत्माना विचारो घोलायमान थाय छे, । पछी तेमां तर्कोनी स्फूरणा उठे छे, । पछी ते पदार्थोना विचारो पण बांधे छ । छेवटमां ते वस्तुनो निश्चय पण करी शके छे. १ । एज प्रमाणे ते वस्तुनी स्थापना देखबाथी, पण विचारोनी स्फुरणा थइ, अध्यात्मिक परिणामोनी जागृती थाय छे. । अने एज प्रमाणे ते वस्तुना द्रव्यनी सामग्री पण, अध्यात्मिक परिणामोनी, घोलना उत्पन्न करी ते, मूल वस्तुना भावमां चित्त लीनपणे थइ जाय छे. ।।
॥ तेथी विवक्षित वस्तुनुं जे कारण छे तेज द्रव्यनिक्षेपनो विषय छे । वास्ते आ त्रण निक्षेपो शुधीना पदार्थों छे तेज, अध्यात्मिक परिणाम उत्पन्न करवामां मुख्यताए कारण रूपना छे. । परंतु ते पदार्थो अध्यात्मिक परिणामनी प्राप्ति करवामां, जे जीवोनो जेवो स्वभाव, जेवी रुचि, जेवी जेनी मान्यता, जेवी जेनी भवि तव्यता, तेवा तेवा भावपणे ते जीवोना परिणामने प्राप्त करी, तेवा तेवा फलना, भाजन बनावे छे. । जेमके-चुडी, अने चोर, न जेवी वस्तु छतां पण, ते, नमिराजाने, अने समुद्रपाल राजाने, बोधनुं कारण थइ, अपूर्व अध्यात्मिक भावोनी घोलना उत्पन्न करी, संसारना निस्तारमां, कारणरूपे थइ पडयां ॥ अने तीर्थकरो जेवा साक्षात् विचरता हता तोपण, दूरभवी, अभवी, आदि जीवोने, संसारनी बहुलतानाज कारणरूपे थइ पडता. । वास्ते चार निक्षेपो, जे शास्त्रकारोए वर्णन करेला छे, तेमांथी एक पण, निरर्थकरूपनो नथी, ते तो, जे आत्माना अध्यात्मिक परिणामरूप, भावनिक्षेपनो विषय छे, ते भावने तरत मताना स्वरूपथी उत्पन्न करवामांज मुख्य कारण छ.।।
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com