________________
સોહ-શોભા વજ્રણ-વવું તશ્ચિમ-તેમાં આ
પઢમં–પહેલું દેસિઅં-કહેલું છે.
નિષ્ણા–ભલી, ઘણા સુખની આપનારી
: '
દિઠ્ઠાદીઠી જાવંતિ–જેટલા
લોએલોને વિષે
ભાવાર્થ : આ આચાર ધર્મ બાલ સાધુઓને, તેમજ વૃદ્ધ સાધુઓને, વ્યાધિવાળાને તેમજ વ્યાધિ રહિતને, આગળ કહેવામાં આવશે તેવા ગુણો દેશવિરાધના તથા સર્વ વિરાધના રહિત કરવા; તે જેમ છે તેમ કહું છું, તમે સાંભળો. ૬ (અવગુણના ત્યાગે કરી ગુણો પ્રગટ થાય આ કારણથી પ્રથમ અવગુણો બતાવે છે.) સંયમનાં અઢાર સ્થાનકો છે, કે જેને અજ્ઞાની જીવ વિરાધે છે. તેમાં એક પણ સ્થાનને વિરાધવાથી નિગ્રંથપણાથી ભ્રષ્ટ થવાય છે. ૭ (તે અઢાર સ્થાનકો બતાવે છે.) પ્રાણાતિપાત વિરતિ ૧ મૃષાવાદ વિરતિ ૨ અદત્તાદાન વિરતિ ૩ મૈથુન વિરતિ ૪ પરિગ્રહ વિરતિ ૫ રાત્રિભોજન વિરતિ ૬ એ છ વ્રત, ૬ છકાય ૬ અકલ્પ ૧ ગૃહસ્થિનું ભાજન ૧ પલંગ ૧ ગૃહ ૧ સ્નાન ૧ અને શોભાનો ત્યાગ ૧ આ અઢાર સ્થાનકો છે. ૮ આ અઢાર સ્થાનકોમાં પહેલું સ્થાન ભગવાન મહાવીરદેવે અહિંસા કહેલું છે. આ અહિંસા આધાકર્માદિ દોષોના ત્યાગે કરી સૂક્ષ્મ રીતે ધર્મના સાધનપણે પોતે દીઠી છે. આજ કારણથી સર્વ જીવો ઉપર સંયમ (દયા) કરવી ૯ આ લોકને વિષે જેટલા અગર સ્થાવર જીવો છે, તે જીવોને જાણતાં અગર અજાણતાં પોતે હણવા નહિ, તેમજ બીજા પાસે હણાવવા નહિ અને હણતાને અનુમોદવા નહિ. ૧૭
1
જાણમજાણું-જાણતાં અજાણતાં હણેહણે, મારે.
વિઘાયએ-વિદ્યાત કરાવે
સર્વો જીવાવિ ઇચ્છંતિ, જીવિઉં ન મરિજ઼િઉં 1 તમ્હા પાણિવહં ઘોર, નિગૂંથા વજ્જયંતિ ણં ૧૧॥
અપ્પણટ્ટા પરડ્ડા વા, કોહા વા જઇ વા ભયા । હિંસર્ગ ન મુસં બૂઆ, નો વિ અન્ન વયાવએ ૧૨સા
મુસાવાઓ ઉ લોગમ્મિ, સવ્વસાહૂહિં ગરિહિઓ । અવિસ્સાઓ અ ભૂઆણં, તન્હા મોસં વિવજ્જએ ||૧૩॥
દશવૈકાલિકસૂત્ર
