________________
અપચં-આત્માને
જિઇન્દિએ-જિતંદ્રિય અપ્પણ-આત્માવડે
સચ્ચરએ-સત્યમાં રક્ત રાગદોસેહિ રાગદ્વેષને વિષે ગુણસાગરણં-ગુણોના સમુદ્ર એવા સમો-સમપરિણામવાળો
સોચ્ચાણ-સાંભળીને પુજે-પૂજવા યોગ્ય
મેહાવી-બુદ્ધિમાનું તહેવ-તેમજ ડહ-નાનાને સુભાસિયાઈ–સુભાષિતોને મહલ્લચં-મોટાને
ચરે-આદરે, ચાલે પબઇયં-પ્રજિત, સાધુ
પંચરએ-પંચ મહાવ્રતમાં રક્ત ગિહિંગૃહસ્થીને
ચક્કસાયાવગએ-ચાર કષાયથી રહિત હીલએ-એક વાર નિંદે
ગુરુ-ગુરુને ખિસએન્જા-ઘણી વાર નિંદ ઇ-અહિયાં થંભ-માનને
પડિયરિય-સેવીને કોહ-ક્રોધને
જિણમયનિર્ણ-જન આગમમાં નિપુણ એવા ચએ-ત્યાગ કરે
અભિગમકુસલે-પરોણા (ગ્રામાદિકથી નવા માણિયા-માનીતા
આવેલા સાધુ)ની વૈયાવચ્ચ કરવામાં કુશળ સયયં-નિરંતર
ધુણિય-ખપાવીને માણયત્તિમાન આપે છે. રયમલ-કર્મરૂપી રજો, મલ જરૂણ-નવડે
પુરેકર્ડ-પહેલાં કરેલું કબંધ-કન્યાની પેઠે
ભાસુરંદેદિપ્પમાન નિવેસયન્તિ-સ્થાપન કરે છે. અલિં-ઉત્તમ, અતુલ્ય માણએ-માન આપે છે.
ગઇગતિને માણરિહેમાન આપવાને યોગ્ય ગય જાય છે. તવસ્સી-તપસ્વી
ભાવાર્થઃ પૂર્વે કહી આવ્યા તેવા વિનયાદિ ગુણવાળા સાધુઓ કહેવાય છે અને તે ગુણો વિનાના સાધુઓ કહેવાય નહિ. જો આમ છે તો (હે શિષ્ય !) સાધુના ગુણોને ગ્રહણ કર અને અસાધુના દોષોનો ત્યાગ કર. જે સાધુ આવી રીતે પોતે પોતાના આત્માને જણાવે છે તથા રાગ-દ્વેષના વખતમાં સમપરિણામવાળો રહે છે અર્થાતુ રાગદ્વેષ કરતો નથી તે સાધુ પૂજનીક છે. ૧૧ તેમજ જે સાધુ, નાના સાધુની અગર મોટા સાધુની, સ્ત્રીની અગર પુરુષની, પ્રવ્રજિત હોય અગર ગૃહસ્થ હોય
અધ્યયન-૬.
- - -
૧૫૫
