________________
જાઇમત્તેન્જાતિનો મદ કરનારા રુવમત્તે-રૂપનો મદ કરનારા લાભમત્તે લાભનો મદ કરનારા સુએણમત્તે-શ્રુતનો મદ કરનારા
સંગાવગએદ્રવ્ય અને ભાવ સંગથી રહિત અલોથલોલુપતા રહિત રસેસુ-રસને વિષે સિદ્ધે-આસક્તિ રાખનારા
ઉંó–અજાણ્યાં ઘરોથી થોડી થોડી ગોચરી લેનાર | ધમ્માણરએ-ધર્મધ્યાનમાં તત્પર
જીવિઅ-સંયમ રહિત જીવિતને
નાભિકંખી–ઇચ્છે નહિ
પવેયએ-કહે
ઇઢિલબ્ધિ આદિ ઋધિને
અજપયં–શુદ્ધ ધર્મને કુસીલલિંગ-કુશીલપણાની ચેષ્ટાને
સક્કારણ પૂઅર્ણ-સત્કારને અને પૂજનને માટે | હાસ કુષએ-હાસ્યને કરનારા
ચએ-ત્યાગ કરે
દેહવાસ-શરીરરૂપ બંધીખાનાને હિયઠ્ઠિયપ્પા-મોક્ષને વિષે સ્થિત છે
આત્મા જેનો
ફ઼િઅપ્પા-જ્ઞાનમાં આત્માને સ્થાપનાર
અણિહે-કપટ રહિત
ઇબા–કહે
છિન્દિત્તુ-છેદીને પત્તયં-પોતાનેજ | અપુણાગö-પુનર્જન્મવિનાની
જાણિયજાણીને
ભાવાર્થ : જે સાધુ વસ્ત્રાદિક ઉપધિને વિષે મૂર્છા રહિત તથા પ્રતિબંધ રહિત પરિચય વિનાના થરોથી શુદ્ધ અને થોડાં થોડાં વસ્ત્ર લેનાર, સંયમમાં અસારતા ઉત્પન્ન કરનાર દોષો રહિત, ખરીદવું વેચવું અને સંગ્રહ કરવાથી રહિત, તથા સર્વ દ્રવ્ય ભાવ સંગ રહિત હોય તે સાધુ કહેવાય છે. ૧૬..જે ન પ્રાપ્ત થાય તેવી વસ્તુની પ્રાપ્તિમાં લોલુપતા રહિત હોય, રસમાં ગૃદ્ધ ન હોય, પરિચય રહિત ઘરોથી શુદ્ધ અને થોડી થોડી ગોચરી લેનાર હોય, અસંયમ રૂપ જીવિતવ્યની કાંક્ષા ન રાખનાર, આમર્યાદિક ઋદ્ધિ, વસ્ત્રાદિકે કરી સત્કાર અને સ્તવનાદિકે કરી પૂજાને અર્થે જેઓ પ્રયત્ન કરતા નથી, તથા જ્ઞાનમાં પોતાના આત્માને સ્થાપનાર અને કપટ રહિત હોય તે સાધુ કહેવાય છે. ૧૭. પોતાના સમુદાયથી ભિન્ન બીજા સાધુઓને દેખી આ કુશિલ છે એમ ન કહેવું પણ પોતાના શિષ્યાદિકને તો શિખામણને અર્થે કહેવું પડે તો કહેવું. જેનાથી બીજાને કોપ થાય તેવાં વચન કહેવાં નહિ; કારણ કે પોતાના કરેલાં પુણ્ય પાપો પ્રત્યેક ભોગવે છે, બીજાને ભોગવવાં પડતાં નથી, તો શા માટે તેને ખોટું લગાડવું જોઈએ ? તેમજ પોતાની અંદર તેવા ગુણો હોય તો પણ ગર્વ કરે નહિ તે સાધુ કહેવાય છે. ૧૮. જે જાતિનો મદ કરતા નથી, તેમજ રૂપનો લાભનો અને શ્રુતનો મદ કરતા નથી; જે સર્વ મદનો ત્યાગ કરી ધર્મ ધ્યાનમાં તત્પર
અગન-૧૦
199
