________________
ભાવાર્થ : મુનિઓએ રાગદ્વેષે કરીને જાણતાં અગર અજાણતાં જો મૂળ ઉત્તર ગુણની વિરાધના કરી હોય તો તેવા ભાવથી તત્કાલ નિવર્તીને આલોયણા પ્રમુખ ગ્રહણ કરવી અને બીજી વાર તેવું કામ કરવું નહિ. ॥૩૧॥ નિરંતર પવિત્ર બુદ્ધિવાળા, પ્રગટ ભાવવાળા, અપ્રતિબદ્ધ, અને જિતેંદ્રિય મુનિઓએ કર્મના ઉદયથી અનાચારને સેવીને ગુરુની પાસે આલોચના કરતાં તેને છુપાવવો નહિ. તેમજ સર્વથા અપલાપ પણ ન કરવો. નથી કર્યો એમ પણ ન કહેવું. ॥૩૨॥ મુનિઓએ મહાત્મા આચાર્યનું વચન અમોધ (સત્ય) કરવું જોઈએ. આચાર્યના વચનને વચનથી અંગીકાર કરીને ક્રિયાએ કરીને તે કાર્ય કરી આપવું. ॥૩૩॥ આ જીવિતવ્યને અનિત્ય જાણીને, પોતાના આયુષ્યને પરિમિત સમજીને અને જ્ઞાન, દર્શન ચારિત્રરૂપ મોક્ષ માર્ગને નિરંતર સુખરૂપ વિચારીને મુનિઓએ કર્મબંધના હેતુભૂત વિષયોથી પાછા હઠવું. II૩૪॥ મુનિઓએ મન સંબંધી પોતાનું બળ, શરીર સંબંધી શક્તિ, શ્રદ્ધા અને નિરોગીપણું જોઈને તથા ક્ષેત્ર અને કાળને જાણીને તે પ્રમાણે પોતાના આત્માને ધર્મકાર્યમાં જોડવો. જ્યાં સુધી જરા અવસ્થા પીડા કરતી નથી, જ્યાં સુધી વ્યાધિ વૃદ્ધિ પામી નથી અને જ્યાં સુધી ઇંદ્રિયોનું બળ ઘટ્યું નથી તે પહેલાં ધર્મમાં પ્રયત્ન કરી લેવો. II૩૫-૩૬।।
કોઢું માણં ચ મારું ચ, લોભે ચ પાવવઢણું ! વમે ચત્તારિ દોસે ઉ, ઇચ્છુંતો હિઅમપ્પણો ॥૩૭મા
કોહો પીઇં પણાસેઈ, માણો વિણયનાસણો । માયા મિત્તાણિ નાસેઈ, લોભો સવ્વવિણાસણો ॥૩૮॥ ઉવસમેણ હણે કોઢું, માણં મયા જિણે । માયંચજ્જવભાવેન, લોભં સંતોસઓ જિણે ||૩||
કોહો અ માણો અ અણિગ્ગહીઆ, માયા અલોભોઅ પવઢમાણા । ચત્તારિ એએ કસિણા કસાયા, સિંચંતિ મૂલાઇ પુણદ્ભવમ્સ ll૪૦]
ગાથા ૩૭ થી ૪૦ સુધીના અર્થ
અધ્યયન-૮
પાવવઢણું-પાપ વધારનાર
વમે-ત્યાગ કરે
હિઅમપ્પણો-પોતાના હિતને પીઇં–પ્રીતિને
શરદ
